Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5724 Esas 2022/2833 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, 33.500 euro karşılığı 82.356,40 TL'nin ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline hükmedilmiştir. Davalı, takas mahsup yolu ile davacının borcundan düşülebilecek zararının olduğunu iddia etmiştir fakat mahkeme bu talebi kabul etmemiştir. Yargıtay da bu kararı onamıştır. Temyiz ilam harcı olarak 4.175,70 TL davalıdan alınmıştır.

Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu madde 212, Türk Borçlar Kanunu madde 236.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce bozmaya uyularak verilen 25/02/2020 tarih ve 2019/265-2020/169 sayılı kararın Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 05.04.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında yat motoru alımına ilişkin sözleşme imzalandığını, 167.500,00 Euro satış bedelinin %20'sinin sözleşmenin kurulmasından hemen sonra, geri kalanının ise malın davalı tarafından müvekkiline tesliminden sonra iki taksitte ödenmesinin kararlaştırıldığını, sözleşme uyarınca 06.12.2011 tarihinde 33.500,00 Euro ödeme yapıldığını, davalının 07.05.2012 tarihli ihtarname ile malın teslime hazır olduğunu, bakiye ödemenin yapılmasını müvekkiline ihtar ettiğini, müvekkilinin ödeme güçlüğü içerisinde olması nedeniyle teslimin ve ödemenin ertelenmesini talep ettiğini, davalının 01.09.2012 tarihine kadar toplam tutarın %10'u kadar ödeme daha yapılması koşuluyla teslim tarihini 31.12.2012 olarak değiştirdiğini, müvekkili tarafından ödeme yapılmaması üzerine 18.10.2012 tarihli ihtarname ile davalı tarafından sözleşmenin feshedildiğinin müvekkiline bildirildiğini, davalının sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek 33.500,00 Euro karşılığı 82.356,40 TL'nin davalıya ödeme tarihi olan 06.12.2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki sözleşme uyarınca davacının müvekkiline 33.500,00 Euro ödemede bulunduğunu, davacının 21.05.2012 tarihli ihtarname ile ödeme ve teslim süresinin ertelenmesini talep ettiğini, müvekkili tarafından bakiye bedel ile birlikte her makine için aylık 125,00 Euro depo bedelinin de ödenmesi, bu şartların yerine getirilmemesi halinde sözleşmenin feshedileceğinin bildirildiğini, bedelin ödenmemesi üzerine sözleşmenin feshedildiğini, müvekkilinin davacının temerrüdü nedeniyle zarara uğradığını, davacının sorumlu olduğu bu zararların davada iadesi talep edilen ön ödemeden takas mahsup yolu ile karşılanması gerektiğini, müvekkilinin 3.000,00 Euro depolama masrafına katlandığını, dava konusu makinelerin 23.05.2013 tarihli fatura ile dava dışı Girit Ltd. Şti.'ne zararına 110.000,00 Euro bedelle satıldığını, davacının BK 212. madde gereğince malın iyiniyetle üçüncü kişiye satımı halinde iki bedel arasında doğabilecek farktan da sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının usulüne uygun takas talebinde bulunduğu, takasın borcu sona erdirecek nedenlerden olduğu, davalı depolama bedeline ilişkin somut belge sunamadığından depolama bedeli talep edemeyeceği gerekçesiyle dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına dair kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizin 17/05/2017 tarihli kararı ile bozulmuş, bu kez taraf vekillerinin karar düzeltme isteminde bulunmuş ve Dairemizin 09/04/2019 tarih 2017/4340E-2019/2394K. sayılı ilamı ile bozma kararı kaldırılarak mahkeme kararının ilamda yazılı gerekçe ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacının, davalıdan 33.500 Euro peşinat alacağı olduğu hususunda taraflar arasında çekişme bulunmadığı, davalının, satışa konu malı dava dışı kişiye düşük bedelle satmak zorunda kaldığını belirterek bu şekilde oluşan 57.500 Euro zararının BK'nın 212. maddesi (TBK'nun 236. mad) gereğince ve takas mahsup yolu ile davacı alacağından indirilmesini istediği, davalının satışa konu malı dava dışı 3.kişiye dava tarihinden sonra satmış olması nedeniyle oluşan zararını davacının alacağından takas mahsup talebinde bulunmasına usulen imkan olmadığı, bu hususun ayrı bir dava konusu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının takas mahsup talebinin yerinde olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Davalı vekili, kararı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.175,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.