Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/22364 Esas 2022/10373 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm edilmiş ancak infaz rejimi hatalı uygulanmıştır. Yargılama süreci kanuna uygun olarak yapılmıştır ve diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve kanunda yapılan değişiklikler nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerekmektedir. Bu hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine \"Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına\" ibaresi eklenmelidir.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/3. maddesi: İkinci kez tekerrür hükümleri uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı düzenlenir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Tekerrürden bahseder ve cezanın infaz rejimi belirlemesini içerir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Birden fazla suç işleyenlerde ceza mahkumiyeti sonrası cezanın belirlenmesinde uygulanacak olan maddeleri içerir.

Mahkeme : OSMANİYE 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Aralarındaki bağlantı nedeniyle, Dairemizin 2020/10556 esas ve 2021/9282 esas sayılı dosyaları ile birlikte incelenmiştir.
5275 sayılı Kanun'un 108/3. maddesinde, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı hususu düzenlenmiş olup, mahkemece sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamda, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulandığı ve bu nedenle sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığı halde, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve hükümden sonra 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.