Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2370 Esas 2022/6483 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten Öldürme
HÜKÜM : 1) İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2019 tarih 2019/4 E. 2019/93 K. sayılı ilamı ile; sanıklar hakkında kasten öldürme suçundan 5271 sayılı CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine dair kararı.
2) Bu kararın istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2019 tarih ve 2019/1310 E. 2019/1329 K. sayılı sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2019 tarih ve 2019/1310 Esas, 2019/1329 Karar sayılı kararının, katılan kurum vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklara isnat edilen kasten öldürme suçu için yasada öngörülen hapis cezasının üst sınırının on yıldan fazla olması nedeniyle ilk derece mahkemesince verilen "beraat" hükümlerine yönelik istinaf başvurularının esastan reddine dair kararın, 5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi gereğince temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
1-Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/09/2019 tarih ve 2019/1310 Esas, 2019/1329 Karar sayılı kararının tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan kurum vekilinin eksik incelemeye, beraat hükümlerinin usul ve yasaya aykırılık teşkil ettiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun şekilde TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden:
Dosya içeriğine, mevcut delillere ve tüm dosya kapsamına göre; sanık ...'nin ailesine ait apartmanda ikamet ettiği, maktul ... katılanların da aynı apartmanda sanığa ait dairede 2 yıldır kiracı olarak kaldığı, sanığın suç tarihinden kısa süre evvel maktul ... ailesinden daireyi tahliye etmesini istediği, aralarında bu sebeple anlaşmazlık mevcut olduğu, olay günü apartmanın koridor kısmında ...'nin kardeşi tanık ... ile maktul arasında başlayan tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine her iki ailenin fertlerinin de kavgaya müdahil oldukları, yaşanan arbede esnasında maktulün, 11 basamaklı beton merdivenlerden düşüp hayatını kaybettiği olayda;
Olayın aynı zamanda tanıkları olan katılanlar ..., ..., ...'ın tüm aşamalarda istikrarlı beyanlarında maktulün katılan tarafından merdivenlerden aşağıya itildiğini, maktule başka teması olan kimseyi görmediklerini beyan etmeleri ve Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulunun 23/03/2016 tarihli raporunda 'kişinin ölümünün maruz kaldığı tartışma olayının efor ve stresinin tetiklediği ani kardiyak ölüm sonucu meydana gelmiş olduğu, tartışma olayı ile ölüm arasında tıbben illiyet bağı bulunduğunun' belirtilmesi karşısında korkuluksuz merdiven basamaklarına kısa mesafedeki koridorda yapılan tartışma sırasında maktulü merdivene doğru itekleyen sanık hakkında eylemine vücut veren 5237 sayılı TCK'nin 23, 86/2. maddeleri delaletiyle 85. maddesi uyarınca taksirle öldürme suçundan uygulama yapılması yerine hatalı değerlendirme ile beraatine karar verilmesi,
Usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirdiğinden katılan kurum vekilinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince ''İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesine; Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.