Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3395 Esas 2022/16107 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 2008 ve 2009 yıllarında sahte fatura düzenleme suçu ile suçlanan sanığın hakkındaki kamu davalarının düşmesine karar verdi. Ancak defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizi bozuldu. Bu kararda, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımıyla ilgili bir düşme hükmüne yer verildi. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtildi. Yani, kanunlar arasındaki çelişkilerin açıklanması ve uygulanmasında bir düzenlemenin yapılması gerektiği dile getirildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...
...


1) 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen zamanaşımı nedeniyle düşme hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve sanık hakkındaki kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği Mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olmakla; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.