Esas No: 2022/6168
Karar No: 2022/6412
Karar Tarihi: 05.09.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6168 Esas 2022/6412 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/6168 E. , 2022/6412 K.Özet:
Sanık, kasten yaralama ve hakaret suçundan hüküm giymiştir. Hakaret suçu için verilen adli para cezası, yürürlükteki kanun gereği kesindir ve temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanığın hakkında başka suçtan mahkumiyet kararı verildiği cezaevinde savunma hakkı kısıtlanarak mahkumiyet hükmü kurulması, adil yargılanma hakkını ihlal ettiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nin 86/2, 86/3-a, 53. maddeleri (kasten yaralama suçu), TCK'nin 125/1, 52/1,2,3. maddeleri (hakaret suçu), 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı CMK'nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen \"175. maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz\".
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER :1) Kasten yaralama suçundan 25/06/2014 tarihinde 00:15 sıralarında gerçekleşen eylem nedeniyle; TCK'nin 86/2, 86/3-a, 53. maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası,
2) Kasten yaralama suçundan 25/06/2014 tarihinde 08:00 sıralarında gerçekleşen eylem nedeniyle; TCK'nin 86/2, 86/3-a, 53. maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası,
3) Hakaret suçundan; TCK'nin 125/1, 52/1,2,3. maddeleri uyarınca 3.000 TL adli para cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, katılan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
14.07.2021 tarih ve 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen ''175. maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz'' şeklindeki düzenleme gözetildiğinde tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebep bulunmadığı takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın; uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
UYAP kayıtlarına göre mahkumiyet kararının verildiği 08.12.2015 tarihli oturumda aynı yargı çevresindeki ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan ve duruşmalardan bağışık tutulma yönünde istemi bulunmayan sanığın, son celseye getirtilmeden hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 193 ve 196. maddelerine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 05.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.