Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5767 Esas 2022/6429 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların katılanı ağırlaşmış kasten yaralama suçundan mahkum edildiği bir dava dosyasında, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin bozma kararının ardından İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesince tekrar verilen mahkumiyet kararının, yapılan temyiz incelemesi sonucunda isabetsizlik olduğu sonucuna varılarak, hükümlerin onanmasına karar verildi. Sanıkların suçu hangi maddeler kapsamında işlediklerine ilişkin bilgi de verilerek, TCK'nin 86/1, 87/3, 29, 62, 51/1 ve 3. maddelerine dikkat çekildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 25/03/2014 tarih ve 2012/273 Esas, 2014/131 Karar sayılı kararı ile; sanıklar ... ve ...'nın, katılan ... 'e yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 29, 62, 52. maddeleri uyarınca 1.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyizi üzerine,
2) Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 08.05.2018 tarih ve 2015/32151 Esas, 2018/6959 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3) İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 22/09/2021 tarih ve 2018/462 Esas, 2021/417 Karar sayılı kararı ile; sanıklar ... ve ... hakkında, katılan ...'e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 87/3, 29, 62, 51/1,3. maddeleri uyarınca erteli 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ... hakkında, katılan ...'e yönelik neticesi sebebiyle ağılaşmış kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; mahkumiyete yeterli somut delil bulunmadığına, yönelen, sanık ...'in; bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 05.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.