Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/28688 Esas 2022/16190 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin bilişim sistemlerini araç olarak kullanarak banka dolandırıcılığı ve resmi belgede sahtecilik yapmasından dolayı verilen mahkumiyet hükümlerini görüşmüştür. Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükümde, hak yoksunluğunun sadece sanığın altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği hususunun gözetilmemesi isabetsizliği Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükümde ise, suç tarihinin yanlış yazılması ve suçun zamanaşımı nedeniyle hüküm bozulmuş ve kamuya açık bir durumda yeniden yargılama yapılmadan düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
-Nitelikli dolandırıcılık suçunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece sanığın altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği hususu göz önünde bulundurulmalıdır.
-Resmi belgede sahtecilik suçunda ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle sanık hakkındaki kamu davası düşmektedir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, Resmi belgede sahtecilik
...



1) Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelemesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelemesine gelince;
Gerekçeli karar başlığında "24.09.2010-30.11.2010" şeklinde yazılan suç tarihinin, 30.11.2010 ve 30.12.2010 keşide tarihli çeklerin şikayetçi şirkete teslim edildiği tarih olan, "24.09.2010" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



Yz.İşl.Md. - ...