Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6488 Esas 2022/2811 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, bir dava sonucunda ticaret sicilinden re'sen terkin edildiği ortaya çıkan bir şirketin ihyasını talep etti. İlk derece mahkemesi, şirketin re'sen terkin işleminin usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle davayı kabul etti ve şirketin yeniden ticaret siciline tescil edilmesine karar verdi. Davalı tarafın istinaf başvurusu reddedildi. Temyiz aşamasında ise Bölge Adliye Mahkemesi, şirketin TTK'nın geçici 7. maddesi uyarınca re'sen terkin edilmesinin usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle davalının yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına karar verilen ilk derece mahkemesi kararını onadı.
TTK'nın geçici 7. maddesi uyarınca, şirketin ticaret sicilindeki kayıtlı son adreslerine ve sicil kayıtlarına göre şirketi temsil ve ilzama yetkilendirilmiş kişilere ihtar gönderilmesi gerektiği belirtildi. Usulüne uygun bir terkin yapılmadığında hak düşürücü sürenin uygulanmayacağı ve terkin işlemini TTK'nın geçici 7. maddesine uygun olarak yapmayan tarafın yargılama giderlerinden sorumlu olacağı vurgulandı.

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Şanlıurfa Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.03.2021 tarih ve 2020/1187 E- 2021/286 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 09.07.2021 tarih ve 2021/953 E- 2021/1225 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının Şanlıurfa 2. İş Mahkemesi'nin 2019/129 esas sayılı dosyası üzerinden yargılaması yapılan davada, söz konusu davada davalı olarak gösterilen Aliya Telekominikasyon İnşaat Gıda Elektronik Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin ticaret sicilinden davalı tarafından re'sen terkin edildiğinin ortaya çıktığını ileri sürerek, Aliya Telekominikasyon İnşaat Gıda Elektronik Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya cevap vermiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; mahkemece Ticaret Sicil Müdürlüğü'ne müzekkere yazılarak TTK'nın geçici 7. maddesi uyarınca yapılan ihtar ve tebliğe ilişkin belgelerin çıkartılarak gönderilmesi istendiği, müzekkere cevabında Ticaret Sicil Gazetesi ilanlarının gönderildiği, TTK'nın geçici 7. maddesinin 4/a maddesinde gösterildiği gibi ayrıca ilgililere ihtar gönderildiğine ilişkin bir belge sunulmadığı, bu durumda re'sen terkin işlemi yapılan şirketin temsil ve ilzam ile yetkilendirilmiş yöneticilerine ihtar gönderilmediği, şirketin sicil kaydının usulüne uyulmadan silindiğinin anlaşıldığı, şirketin ihyası ile yeniden ticaret siciline tesciline karar vermek gerektiği, ihyasına karar verilen şirketin re'sen terkin öncesi tasfiyeye tabi tutulduğuna dair bir belirleme olmadığından sadece ihya ile yetinildiği, tasfiye memuru atanması cihetine gidilmediği, davalı tarafından re'sen terkin işleminin usulüne uygun yapılmadığı, dava açılmasına neden olunduğu gözetilerek yargılama giderlerinden sorumlu tutulduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, Aliya Telekominikasyon İnşaat Gıda Elektronik Nakliyat San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin Şanlıurfa 2. İş Mahkemesi'nin 2019/129 Esas sayılı dosyasının görülüp sonuçlandırılması ve infazına ilişkin ek tasfiye işlemleriyle sınırlı olmak kaydıyla ticaret siciline yeniden tescili ile ihyasına, kararın ilanına, yargılama giderleri vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi'nce, tüm dosya kapsamına göre; ihyası talep edilen şirketin TTK'nın geçici 7. maddesine göre re'sen terkin edildiği, TTK'nın geçici 7/4-a maddesi uyarınca, şirketin ticaret sicilindeki kayıtlı son adreslerine ve sicil kayıtlarına göre şirketi temsil ve ilzama yetkilendirilmiş kişilere ihtar yollandığına dair tebligat parçasına rastlanmadığı, davalının da anılan belgeleri ibraz etmediği, maddede ihya davası açmak için öngörülen 5 yıllık hak düşürücü sürenin usulüne uygun bir terkin işleminden itibaren başlaması gerektiği, usulüne uygun bir terkin yapılmadığı, bu durumda hak düşürücü sürenin uygulamayacağı, terkin işlemini TTK'nın geçici 7. maddesine uygun olarak yapmayan davalının yargılama giderlerinden sorumlu olacağı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.