Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/535 Esas 2022/16193 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz süreci incelenmiştir. Sanık müdafisinin temyiz dilekçesi son günü hafta sonu tatiline denk geldiği için bir gün gecikmeli olarak verilmiştir. Ancak, kanunda belirtilen düzenlemeye göre son günün tatil gününe denk gelmesi halinde süre tatilin ertesi günü sona ermektedir. Bu nedenle temyiz istemi zamanında yapılmış sayılmıştır. Ancak, sonrasında yürürlüğe giren bir kanun değişikliği nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun değişikliğine göre, öncelikle lehe olan kanun hükmünün uygulanması gerekmektedir.İlgili kanun maddeleri:7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...


Sanık müdafisinin yüzüne karşı tefhim olunan hükmü 09.04.2019 tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz ettiği, gerekçeli kararın ise 21.04.2019 tarihinde tebliğ edildiği, 5271 sayılı CMK’nin 295. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren (7) gün içerisinde verilmesi gerektiği, yedi günlük sürenin son günü olan 28.04.2019 tarihinin hafta sonu tatilinin son gününe isabet ettiği ve sanık müdafisi tarafından 29.04.2019 tarihinde gerekçeli temyiz dilekçesi verildiği görülmekle; 5271 sayılı CMK'nin 39/4. maddesindeki "Son gün bir tatile rastlarsa süre, tatilin ertesi günü biter." şeklindeki düzenleme karşısında, sanık müdafisinin temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki temyiz isteminin reddine dair görüşe iştirak edilmemiştir.
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.