Esas No: 2021/3429
Karar No: 2022/16212
Karar Tarihi: 13.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/3429 Esas 2022/16212 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/3429 E. , 2022/16212 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sahte fatura düzenleme suçundan yargılanan bir sanığın beraat kararını onadı. Ancak aynı sanık hakkında kurulan mahkumiyet kararı, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirilmek üzere dosya mahkemeye gönderildi. Kanunların uygulama şekli hakkında ayrıntılı bilgi verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi; 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanan 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi olarak belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...
...
1) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü yönünden yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.