Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/627 Esas 2022/2850 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada davacının davalıya verdiği çeklerden dolayı ilamsız takip başlattığı ve davalının itirazı üzerine takibin durduğu belirtilmiş. Davalı, bu çeklerin kredisinin kendi hesaplarına çekildiğini ve ödeme gününde ödendiğini savunmuş. Mahkeme, davalının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiş ve icra inkar tazminatı da verilmiştir. Ancak davalı vekili, temyiz dilekçesiyle birlikte ibraname niteliğinde belge örneği sunmuş ve mahkemenin bu belgeyi değerlendirmemesi gerektiğini savunmuş. Yargıtay da bu savunmayı kabul ederek kararı bozmaya karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: İlamsız Takip Usulü, Borçlar Kanunu.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.12.2020 tarih ve 2020/561 E. - 2020/1134 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı tarafından ileride yapılması muhtemel ticari işlerin avansı olarak davalıya bir takım çekler verildiğini, planlanan muhtemel ortaklık girişimleri ve ticari ilişkilerin gerçekleşmediğini ancak davalının bu çekleri davacıya iade etmediğini ve ticari borçlarının teminatı olarak bankalara verdiğini, davacının bunları ödemek zorunda kaldığını, davacının davalıya vermiş olduğu 11 adet çek ve bir adet dekonttan kaynaklı 379.341,04 TL bakiye cari hesap alacağı bulunduğunu, buna ilişkin ilamsız takip başlattıklarını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazının iptali ile alacağın %40'ından az olmamak kaydı ile icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında söz konusu çeklerin davalı yana verildiğini veya bu çeklerin iadesini gerektirecek herhangi yazılı bir sözleşmenin olmadığını, davacı şirketin davaya konu çekleri davalıya verdikten sonra ciro edilerek bankaya verilip davalı tarafından çekilen kredinin davacılara elden teslim edildiğini, davacıların da aldıkları paraları kullanıp gerek borçlarını gerekse kendi ihtiyaçlarını karşıladıklarını, kredilerin ödeme günleri geldiğinde paraları elden getirip davalıya teslim ettiğini, davalının da parayı bankaya götürüp yatırarak verilen çekleri aldıktan sonra davacılara iade ettiklerini, dava konusu çekin hatır çeki olduğunu, davacıya borç bulunmadığını savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının dava konusu çekler vasıtasıyla davacı lehine kredi çekilip davacıya ödendiğini ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı borçlunun Denizli 1. İcra Müdürlüğü'nün 2012/284 E. sayılı dosyasındaki itirazının iptaliyle takibin devamına, 379.341,04 TL asıl alacağın %40'ı oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, itirazın iptali davası olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili, temyiz dilekçesi ile birlikte ibraname niteliğinde belge örneği sunmuş, davacı vekilince, belgeye ve imzaya itiraz edilmiştir. Mahkeme karar tarihinden sonra dosyaya sunulan bu belgenin, emsal kararlarda da işaret edildiği gibi (Hukuk Genel Kurulu 2017/7-2097 Esas, 2017/894 Karar), borcu sona erdiren belge niteliğinde olabileceği, salahiyeti ve dosyaya etkisi değerlendirilmek üzere anılan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz istemlerinin kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.