Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43250 Esas 2022/16279 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili davada, bir sanık hakkında beraat kararı verilirken diğer sanık hakkında mahkûmiyet hükmü verilmiştir. Beraat kararına itiraz eden katılan vekilin temyizi reddedilmiş, ancak mahkûmiyet hükmüne itiraz eden sanık müdafisinin temyizi kabul edilerek karar bozulmuştur. Kararda, yeni çıkan 7394 sayılı Kanun'a göre daha lehe Kanun tespit edilip uygulanması gerektiği belirtilmiş ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu ifade edilmiştir. Kanunlar açıklanmamıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...


Katılan vekilinin temyiz isteminin, sanıklar ... ve ... haklarında verilen beraat hükümlerine sanık ... müdafisinin temyiz isteminin mahkûmiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Av. ... yerine, 26.11.2015 tarihli dilekçe ile sanıklar ... ve ...‘nun müdafiliğinden istifa eden Av. ...‘in isminin gerekçeli karar başlığında sanıklar müdafisi olarak belirtilmesi şeklindeki maddi hatanın, mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık ... hakkında “2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ ile sanık ... hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında “2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde:
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.