Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/587 Esas 2022/2887 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, davacı makinelerin aynen teslimini veya bedellerinin tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davalı ise nakit alacakları temlik aldıklarını iddia etmiştir. Mahkeme sözleşmede belirtilen tebligat adreslerine usulüne uygun tebligat yapılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Karar, temlik alan davacı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay ise mahkemenin kararını bozmuştur. Yeniden yapılan yargılamada da kararın bozma ilamına uyularak davacının bütün temyiz itirazlarının reddine, hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Finansal Kiralama Kanunu'nun 7.11., Tebligat Kanunu'nun 35., İcra İflas Kanunu'nun 21. maddeleri.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05.10.2020 tarih ve 2018/1019 E. - 2020/546 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi temlik alan davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 28/09/2006 ve 22/05/2007 tarihli finansal kiralama sözleşmeleri imzalandığını, davalının ödemeleri aksatması üzerine 05/07/2013 tarihli ihtarname keşide edilerek alacağın tahsili için icra takibi yapıldığını, ancak takipten sonuç alınamadığını ileri sürerek makinelerin aynen teslimini veya bedellerinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kira bedellerini ödediğini ve makinenin mülkiyetinin müvekkiline geçtiğini, sözleşmeyi feshinin haklı olmadığını, davacının sadece nakit alacakları temlik aldığını, malın iadesini isteyemeyeceğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan finansal kiralama sözleşmesinin 7.11. kiracı ve kefillerin tebligat adresi başlıklı 57. maddesinin " Kiracı ve kefiller, kiralayan tarafından herhangi bir husus için, sözleşmenin özel şartlar bölümünde (Ek 1) yer alan adreslerine yapılacak her türlü tebligatı, kanuni ikametgahlarına veya kendilerine yapılmış tebligat olduğunu, Tebligat Kanununun 35.ve İcra İflas Kanunu'nun 21.maddesindeki usulünün uygulanmasını şimdiden kabul ve taahhüt ederler." şeklinde düzenleme içerdiği, ilgili sözleşmenin özel şartlar Ek-1 bölümünde davalı kiracının adresinin 1426. Sok. Bina:13 Bornova İzmir olarak belirtildiği, davalıya gönderilen Beşiktaş 3.Noterliğinin 02/07/2013 tarih ve 22155 yevmiye sayılı ihtarnamesinin davalının sözleşmede geçmeyen Kemalpaşa/İzmir ve Karşıyaka/İzmir adreslerine gönderildiği, sözleşmede geçen Bornova/İzmir adresine herhangi bir ihtarname tebliğ edilmediği, davalının ihtarname gönderilen Kemalpaşa adresine çıkartılan davetiyenin aynı adreste birlikte çalışan muhtar ...'e tebliğ edildiği şeklinde 09/07/2013 tarihli şerh verildiği, yine Karşıyaka adresine çıkartılan davetiyenin de davalının adreste bulunmaması sebebiyle Bahariye muhtarına 05/07/2013 tarihinde tebliğ edildiği, her iki adreste de muhatabın neden adreste bulunmadığı ve adreste oturup oturmadığı araştırmasının yapılmadığı, komşusuna haber verilmediği dolayısı ile usulüne uygun tebligat yapılmadığı, davacının delil vasfına haiz ticari defter ve kayıtları üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi ile davalı kiracı tarafından dava tarihine kadar davalı tarafından ödenmeyen kira bedellerinin toplamda 467,21 TL olduğu tespit edilmiş ise de davalı tarafa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen bir ihtarname ile temerrüdün oluştuğundan bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, temlik alan davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (temlik alan) davacı ...Ş. harçtan muaf olduğundan ödediği temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcının isteği halinde temyiz eden davacı ...Ş.'ye iadesine, 06/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.