Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3449 Esas 2022/16299 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3449
Karar No: 2022/16299
Karar Tarihi: 17.10.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3449 Esas 2022/16299 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığa sahte fatura kullanma ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından ceza verildi. Ancak sahte fatura kullanma suçunda, suçun işlendiği tarihten düşme hükmünün verildiği tarihe kadar geçen süre nedeniyle olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleştiği için sanık hakkında kamu davası düşürüldü. Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunda ise sanık müdafisinin temyizi sonucunda, daha yeni yürürlüğe giren Kanunların da dikkate alınarak hükmün bozulduğu belirtildi. Söz konusu kanunlar, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi olarak açıklandı.
11. Ceza Dairesi         2020/3449 E.  ,  2022/16299 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
    ...
    ...



    1)2007 yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen düşme hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
    Sanığa yüklenen “2007 yılında sahte fatura kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve sanık hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiği Mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olmakla; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
    2)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. Maddesi diğer yönleri incelenmeyen uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Yz.İşl.Md. Y.
    ...






    Hemen Ara