Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/16368 Esas 2022/10407 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, ceza davasında suçlu bulunarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmış ve cezası TCK'nın 51/1. maddesi uyarınca ertelenmiştir. Ancak sanık, denetimli serbestlik tedbirine rağmen suç işleyince cezasının kısmen infazına karar verilmiştir. Sanık, karara itiraz ederek cezanın yüzüne okunmadığını iddia etmiş ve eski hale getirilmesi ile infazın durdurulması talebinde bulunmuştur. Ancak mahkeme, 17/02/2016 tarihinde kesinleşen kararın temyiz edilmediğini ve eski hale getirme talebi ve temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 191/1, 53, 51/1 ve 5275 sayılı CMK'nın 101/3 ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleridir.

Mahkeme : AYDIN 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında, 07/04/2015 tarihli eylemle ilgili olarak 11/09/2015 tarihli iddianame ile TCK'nın 191/1 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılması talepli kamu davası açıldığı, yargılama sonucu 17/02/2016 tarihli kararla sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın TCK’nın 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine, sanığın 2 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 27/02/2016 tarihinde kesinleştiği ve sanığın denetim süresi içinde suç işlemesi üzerine dosya üzerinden inceleme yapılarak 13/07/2018 tarihli ek karar ile sanık hakkındaki hükmün kısmen infazına karar verildiği, sanığın karara itiraz etmesi üzerine itiraz mercinin ret kararı ile ek kararın 26/07/2018 tarihinde kesinleştiği,
Sanığın 03/05/2021 tarihli dilekçesi ile cezanın yüzüne karşı okunmadığını beyan ederek "eski hale getirme" ve "infazın durdurulması" istemi üzerine Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2021 tarihli ek kararı ile "infazın durdurulması talebinin reddine" ve "eski hale getirme talebi hakkında karar verilmek üzere dosyanın ve dilekçenin Yargıtay ilgili ceza dairesine gönderilmesine" karar verilerek dosyanın Dairemize gönderildiği,
17/02/2016 tarihli kararın sanığa tefhim edildiği ve kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen kısmen infaza ilişkin 13/07/2018 tarihli ek kararın ise 5275 sayılı Kanun'un 101/3. maddesi uyarınca temyiz kanun yoluna değil, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla;
17/02/2016 tarihinde sanığa tefhim edilen hükmün, bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 03/05/2021 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, temyiz istemi ve eski hale getirme talebinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 18/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.