Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2490 Esas 2022/16244 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, mühür bozma suçundan 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmış ancak hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Sanık hakkında verilen beraat kararının TCK'nin 203/1, 62 ve 52/2 maddeleri uyarınca bozulmasına karar verilmiştir. Kararın gerekçesi ise mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi şartı ile mühür bozma suçunun oluşması gerektiği, ancak sanığın mühürleme tarihi olan 16/06/2016 ve 23/09/2016 tarihlerinden önce özelleştirilmiş olan şirketin mühürleme işlemine ilişkin suçun unsurlarının oluşmadığıdır. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. ve 309. maddeleridir.

KARAR

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 02.02.2022 tarih ve 2021/27610 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 22.03.2022 tarih ve KYB-2022/20380 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Emet Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2020 tarihli ve 2018/256 esas, 2020/22 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin merci Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 29/09/2021 tarihli ve 2021/552 değişik iş sayılı kararının "Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/03/2016 tarihli ve 2015/21-1121 esas, 2016/111 karar sayılı ilamında “…sanığın katılan ... Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirilmesinden sonra evinde kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle şirket görevlileri tarafından sayaca konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi zorunlu olup mühürlemeyi yapan şirkete kanunla böyle bir yetki verilmediğinden mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı kabul edilmelidir…” ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12/09/2019 tarihli ve 2019/4309 esas, 2019/6175 karar sayılı ilâmında "...incelenen dosya içeriğine göre; 31.01.2011 tarihli mühür bozma tutanağına konu 29.01.2011 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren, katılan ... Anonim Şirketi'nin mühürleme tarihinden önce 31.05.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK'nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla..." şeklinde açıklamalara yer verildiği, somut olayda ....'nin mühürleme tarihi olan 16/06/2016 ve 23/09/2016 tarihlerinden önce 31/05/2010 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle sanığa yüklenen "mühür bozma" suçunun unsurları oluşmadığı, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesine isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, sanığın TCK‘nin 203/1, 62. maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Emet Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2020 tarihli, 2018/256 Esas ve 2020/22 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2021 tarih ve 2021/552 Değişik İş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



Yz.İşl.Md. - ...