Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8515 Esas 2022/2941 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalılar tarafından 11.05.2000 tarihli sözleşme ile alınan tarımsal kredinin tahsili için başlatılan icra takibine itiraz edilerek, itirazın iptali talep edilmiştir. Ancak davacı tarafın talebi zamanaşımına uğramıştır. Dosyanın daha önce Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından bozulması sonrasında mahkemece önceki karara direnilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu gerekçesiyle ve dosyanın incelenmesi sonucu, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bir hüküm verilmiştir. Kararda, 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddesi de belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 09.04.2015 gün ve 2014/362-2015/232 sayılı hükmün (kapatılan) Yargıtay 19. Hukuk Dairesince 11.02.2016 gün ve 2015/10324-2016/2144 sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların 11.05.2000 tarihli sözleşme ile tarımsal kredi kullandıklarını, alacağın tahsili için başlatılan icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, cevap süresinden sonra vermiş olduğu dilekçesinde talebin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kredi sözleşmesinin 11.05.2000 tarihli olup, takibin ise 03.10.2012 tarihinde başlatıldığı ve "10 yıllık" zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19.Hukuk Dairesi’nin 11.02.2016 tarih 2015/10324-20162144 sayılı kararıyla kararın bozulmasına karar verilmesi sonrasında mahkemece 26.05.2016 tarih 2016/740E. 2016/1030K. sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine davanın reddine karar verilmiştir.
Direnme kararının, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. H.D.’nin 02/02/2017 tarih 2016/20629 -2017/763 sayılı kararı ile bozma kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 22.09.2021 tarih 2017/(19)11-945 E. 2021/1069 K. sayılı kararıyla, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme uygun olduğundan davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 51,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.