Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/6668 Esas 2022/16317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçuyla ilgili bir davada verilen ön ödeme sonucu verilen düşme kararının temyiz edilebilirlik sınırını belirlemek için 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine atıfta bulunmuştur. Ancak, temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL'ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında verilen ön ödeme miktarının kesinlik sınırının altında kaldığı ve temyiz olanağı olmadığı sonucuna varılmıştır. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi gereği, katılan vekilinin temyiz isteği reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5809 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendi ve 317. maddesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanun'na aykırılık
...


Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.01.2012 tarih, 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını tayin edeceği; 14.04.2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL'ye çıkartılmış olması karşısında, sanık hakkında verilen ve 5809 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan ön ödemeye esas alınan 1.026,00 TL'nin miktar itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 18.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.