Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1180 Esas 2022/2926 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı şirketin 29.08.2013 tarihli genel kurulunda, şirket ana sözleşmesinin 10. maddesi oy çokluğu ile değiştirilmiş ve yönetim kurulu üyelerinin ve murakıbın ibrası da oy birliği ile kabul edilmiştir. Davacı, bu kararların müvekkilinin haklarını kısıtladığını ileri sürerek, genel kurul toplantısının 5. ve 9. maddelerinin iptalini talep etmiştir. Mahkeme, 9. madde yönünden davanın kabulüne, 5. madde yönünden davanın reddine karar vermiştir. Ancak, vekalet ücreti takdir edilmediği için karar Yargıtay tarafından bozulmuştur. Kararda, kanun numaralarıyla belirtilen hükümler şöyledir: Türk Ticaret Kanunu'nun 424. maddesi, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun yürürlüğe girmesi ve 6103 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 22. maddesi.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23.10.2020 tarih ve 2019/682 E. - 2020/476 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette pay sahibi olduğunu, şirket ana sözleşmesinin 10. maddesinde "ortakların mesuliyetini ve kişisel sorumluluklarını arttırıcı kararlar oybirliği ile alınmak zorundadır" düzenlemesi ile "şirket nev-i değiştirme, sermaye artırımı yapma, kâr dağıtımı yapma, yönetim kurulunu ibra ve azil etme, şirkete yeni ortak alma, şirket mevzuunu değiştirme, yetkili müdürlerin azli ve şirkete yeni müdür atanması ile ilgili kararlar ancak oy birliği ile alınır." hükmünün bulunduğunu, buna rağmen 29.08.2013 tarihli genel kurul toplantısının 9. maddesi ile ana sözleşmenin 10. maddesinin oy çokluğuyla değiştirildiğini, ayrıca 5. maddesi ile yönetim kurulu üyelerinin ve murakıbın ibrasına karar verildiğini, müvekkili tarafından bu kararlara olumsuz oy kullanıldığı ve muhalefet şerhinin yazıldığını, genel kurulda alınan kararların müvekkilinin haklarını kısıtlar nitelikte olduğunu ileri sürerek anılan genel kurul toplantısının 5. ve 9. maddesinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu genel kurulda ana sözleşmenin 10. maddesinin değiştirilmesinin 6102 sayılı TTK'nın yürürlüğe girmesi ile 6103 sayılı TTK'nın Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 22. maddesi hükmüne göre zorunlu olduğunu, dava konusu genel kurulunun dört numaralı gündem maddesinde bilançoların okunduğunu ve oy birliği ile kabul edildiğini, bu madde de davacının herhangi bir olumsuz oy kullanmadığını ve muhalefet şerhi de bulunmadığını, TTK'nın 424. maddesinin açık hükmüne göre bu onaylamanın yönetim kurulu üyelerinin, yöneticilerinin ve denetçilerinin ibrası sonucunu doğurduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, dava konusu Elit Tütün San. Tic. A.Ş.'nin 29/08/2013 tarihli Genel kurulunun 9. maddesi ile alınan kararın iptaline dair kararın 19/02/2018 tarihli Yargıtay kararı ile bozma konusu yapılmadan kesinleşmekle, yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, 5. maddesi ile ilgili olarak alınan kararların iptaline ilişkin açılan davanın reddine karar verilip ve bu kararın 04/06/2015 tarihli Yargıtay kararı ile bozma konusu yapılmadan kesinleştiği gerekçesiyle yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, anonim şirket genel kurul kararının iptali istemine ilişkindir. Davacı vekili 29.08.2013 tarihli genel kurul kararlarının 5. ve 9. maddesinin iptaline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece 9. madde yönünden davanın kabulüne, 5. madde yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Buna göre mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verildiği gözetilmeksizin davalı vekili lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.