Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6894 Esas 2022/16342 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında \"2011 ve 2012 yıllarında sahte fatura düzenleme\" suçlarından beraat hükmü verilmiştir. Karara göre, yüklenen suçların sanık tarafından işlendiği kanıtlanamamıştır. Bu nedenle katılanın temyiz talebi reddedilmiştir.
Ancak, aynı suçlardan dolayı verilen mahkumiyet hükmü sanık müdafisinin temyiz başvurusu sonucu bozulmuştur. Bu karar, 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri göz önünde bulundurularak verilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi de dikkate alınarak lehe olan kanunun uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecektir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...
...


A) Sanık ... hakkında “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçların sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.