Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7894 Esas 2022/2939 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir karar, istinaf edilerek Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce incelendi. Davacı, müvekkilinin tescilli markası olan \"MEK\" ibaresinin davalının \"ÇİTİMEK\" ibareli marka başvurusu ile benzerlik gösterdiğini iddia ederek davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesi, iki marka arasında iltibas yaratacak derecede benzerlik bulunmadığına karar vermiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi, ortalama alıcılar nezdinde iki marka arasında iltibas tehlikesinin bulunduğuna karar vermiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak 556 sayılı KHK'nın 8/1-b, 8/4 ve 8/5 maddeleri uygulanmıştır.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28.11.2018 tarih ve 2017/230 E. - 2018/424 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.09.2020 tarih ve 2019/332 E- 2020/692 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "MEK" ibaresini ilk olarak 1986 yılında tescil ettirdiğini ve bu marka üzerinde büyük yatırımlar yaptığını, "ETİ MEK" markasının tanınmış marka statüsü kazandığını, "ETİ MEK" markasının kullanıldığı ürün ambalajının da endüstriyel tasarım olarak tescil edildiğini, "MEK" ibareli markaları gıda sektöründe ilk kullananın ve markayı tanıtanın müvekkili olduğunu, "MEK" ibareli markalarını uzun yıllardır nizasız ve fasılasız bir şekilde kullandığını ve tanınmış bir marka haline getirdiğini, davalının 2015/81872 sayılı "ÇİTİMEK" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkilince bu başvuruya yapılan itirazın davalı TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, dava konusu başvuru ile müvekkili markaları arasında ayırt edilemeyecek kadar benzerlik bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının “29., 30., 32. sınıf ve 35. alt sınıfta yer alan 29. 30. 32. sınıflara ilişkin emtiaların” iptaline,dava konusu markanınn “29., 30., 32. sınıf ve 35. alt sınıfta yer alan 29. 30. 32. sınıflara ilişkin emtiaların” hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, markalar arasında iltibas yaratacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, ortalama tüketici nezdinde markaların karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin nazara alınarak belirlenmesi gerektiğinden hareketle; davalının "ÇİTİMEK" ibareli marka başvurusu ile davacının "MEK" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan, daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu mallar/hizmetler için ayırdığı satın alma/yararlamak süresi içinde, davalının "ÇİTİMEK" ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davacıya ait "MEK" ibareli tescilli markasından farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından davacının "MEK" ibareli tescilli markalı ürünlerinden satın almak/yararlanmak isterken davalının "ÇİTİMEK" ibareli başvuru markalı ürünü satın almak/yararlanmak şeklinde bir yanılgı yaşamayacağı, ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından başvuru konusu işaret ile davacı markası arasında işletmesel bağlantı olduğu ya da idari ve ekonomik açıdan birbiriyle bağlantılı işletme tarafından piyasaya sunulan markalı mallar/hizmetler algısı oluşmayacağı, taraf marka işaretleri benzemediğinden 556 sayılı KHK 8/1 iltibasın bulunmadığı kanaatinin oluştuğu, başvuru ibaresi üzerinde davacı tarafın ticaret ünvanına bağlı hak iddiası kanıtlanamadığından 556 sayılı KHK'nın 8/5 maddesindeki koşulların da oluşmadığı, 556 sayılı KHK'nın 8/4 maddesindeki tanınmışlık iddiası açısından ise taraf marka işaretleri benzemediği gibi davalının marka başvurusunda davacı tarafın tanınmışlığından haksız yarar sağlanabileceği, itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceğinin kanıtlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu başvuru, standart karekterle yazılmış "ÇİTİMEK" ibaresinden oluşmakta iken davacının itirazına mesnet markalarının asli unsurlarını ise yine standart karekterlerle yazılan "MEK" ibaresinin oluşturduğu, "MEK" ibaresinin, davacının kendi markalarını oluşturma sürecinde “ekmek” kelimesini çağrıştırmak üzere “ETİ” üst markasına “mek” ibaresini ekleyerek kullandığı bir ibare olduğu, zihinsel bir çaba ve yaratıcılık ile oluşturulmuş “mek” markasının, yoğun kullanım ve tanıtımla da ayırt edici niteliğinin güçlendiği, ayrıca başına başka ayırt edici ilaveler getirilerek seri markalar da oluşturulmuş bulunduğu, dolayısıyla "MEK" ibaresinin salt bir ürüne dair hatırlatma içerdiğinin ileri sürülemeyeceği hususları, yargı kararları ile belirlendiği, dava konusu "ÇİTİMEK" ibareli başvuru ile davacının itirazına mesnet "MEK" asıl unsurlu markaları arasında, 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu kanaatine varıldığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 07/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.