Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2925 Esas 2022/16554 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık bir defter, kayıt ve belgeleri gizlemek suçundan yargılandı. Davada, sanık müdafisinin, kamu davasının reddine ilişkin hüküm nedeniyle vekalet ücreti verilmesi gerektiğine yönelik temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede, sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenleri değerlendirmek üzere yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kanunlar arasında bir çelişki söz konusu olduğu için, lehe olan kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği belirtildi ve bu çerçevede sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecek. Kararda, 1136 sayılı Yasa'nın 168. maddesi, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14. maddesinin 4. fıkrası, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...
...


1)Sanık ... müdafisinin, kamu davasının reddine ilişkin hüküm nedeniyle vekalet ücreti verilmesi gerektiğine yönelik temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
1136 sayılı Kanun'un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği, mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi halinde de sanık lehine vekalet ücretine hükmolunacağına dair herhangi bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.