Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4016 Esas 2022/16553 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların sahte fatura düzenleme suçlarına ilişkin davalarda hüküm verilmediği ve yeniden yargılama yapılmayacağı belirtilen kararda, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik itirazın yerinde olmadığı ve temyizin mümkün olmadığı belirtilerek, sanık ...'ın sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün bozulduğu ve kamu davasının düşmesine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık ... hakkındaki lehe Kanun'un araştırılarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...
...
...


İstanbul Cumhuriyet Başsavcığının 2013/54410 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında 2009, 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından, sanık ... hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında, sanık ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçlarından da dava açıldığı ancak hüküm kurulmadığı anlaşılmakla mahallinde her zaman hüküm verilmesi mümkün görülmüştür.
A) ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; katılan vekilinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sanık ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde:
Sanığa yüklenen “sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2009 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
1) ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık ...'ın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 11.03.2020 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık ... hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyizlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanık ...'ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.