Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43608 Esas 2022/16569 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadaki sahte fatura kullanma suçuna ilişkin kararın incelenmesinde, şikayetçi vekilinin katılma talebi kabul edildi. Ancak, verilen hükmün katılan vekili tarafından yasal süresi geçtikten sonra temyiz edilmesi nedeniyle, temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafisinin temyiz nedenleri ise kabul edilerek, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi dikkate alınarak kararın bozulmasına karar verildi. Kararda, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi için öncelikle lehe olan kanunun tespit edilip uygulanması ve her iki kanuna ilişkin uygulamanın ayrıntılı olarak kararda belirtilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 317. ve 321. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
...
...
...


A) Şikâyetçi vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Yüklenen suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve 24.04.2015 tarihli dilekçesi ile katılma talebinde bulunan, ancak katılma talebiyle ilgili herhangi bir karar verilmeyen şikâyetçi vekilinin katılma talebinin CMK'nin 237/2. maddesi uyarınca kabulü ile şikâyetçi kurumun katılan, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Katılan vekilinin yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 16.04.2021 tarihinde tebliğ olunan hükmün, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 04.06.2021 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde:
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.



Yz.İşl.Md. Y. ...