Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/3592 Esas 2022/3116 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu, davacıların davalı bankadan kredi alarak teminat olarak verdiği bononun iptali ve takip konusu olduğu için borçlu olmadığının tespiti ile davalı bankaya %20 kötüniyet tazminatı talebine ilişkindir. Yargıtay, mahkemenin bozma kararına uygun olarak yaptığı yargılamada, bononun temlik cirosu olduğunu kabul etmiştir. Bilirkişi raporu da gözetilerek borçluluk ve haklılık durumunun saptandığı, takibin kısmen kabul edildiği ve davalı bankaya haksız takip tazminatı verilmediği kararına varılmıştır. Temyiz eden davalı vekilinin itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Bankaların verdikleri krediye karşılık teminat olarak bono almalarını engelleyen yasal bir düzenleme bulunmamaktadır.
- Senet üzerinde teminat olduğunu gösteren kayıt bulunmadığı durumda, cironun temlik cirosu olduğu kabul edilir.
- Menfi tespit davalarında, dava tarihi itibariyle borçluluk ve haklılık durumunun saptandığı kabul edilir.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05.12.2018 tarih ve 2017/529 E. - 2018/1595 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacı ...'in davalı bankadan kredi kullandığını, diğer davacı ... tarafından keşide edilen 10.000,00 TL miktarlı bononun teminat olarak bankaya verildiğini, kredi taksitlerinin sözleşmeye uygun olarak ödendiğini, bononun bedelsiz kaldığını ancak davalı bankanın teminat olarak verilen bonoyu takibe koyduğunu ileri sürerek davacıların takip konusu bonodan dolayı borçlu olmadığının tespitine, senedin iptaline ve davalı aleyhine %20 kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kredi sözleşmesinden doğan borcun ödenmemesi üzerine davacı ...'in hesabının kat edildiğini, ihtara rağmen ödeme yapılmaması üzerine takip başlatıldığını, dava konusu bononun kredi borcuna mahsuben tahsil amaçlı olarak davalı bankaya verildiğini, davacıların borçlarının devam ettiğini savunarak davanın reddini ve %20 tazminat istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, bankaların verdikleri krediye karşılık teminat olmak üzere bono almalarını engelleyen yasal bir düzenleme bulunmadığı, senet üzerinde teminat olduğunu gösteren herhangi bir kayıt bulunmadığı, cironun temlik cirosu olduğunun kabulü gerektiği, menfi tespit davalarında dava tarihi itibariyle borçluluk ve bunun sonucu olarak haklılık durumunun saptandığı, davacıların, ödeme ihtarları da gözetilerek dava tarihi itibariyle davalıya borçlu olup olmadıkları ve varsa borç miktarı konsunda yapılan inceleme sonucu 29/03/2018 tarihli rapora göre 18/09/2014 dava tarihinde 1.923,88 TL davalı banka alacağı kaldığının tespit edildiği, dava tarihi itibariyle 6.521,36 TL’lik takipte 1.923,88 TL davalı banka alacağının bulunduğu bakiye 4.597,48 TL kısım yönünden ise davacıların davalıya borçlarının bulunmadığı ve takibin kötü niyetli yapıldığına dair yeterli kanaat elde edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı aleyhine haksız takip tazminatına hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 235,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.