Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5443 Esas 2022/6685 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Sanığın, mağdura yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-a,e, 87/3, 62, 58 maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nin 307/4 maddesi gereğince 1 yıl 9 ay hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hüküm o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kurulan hükümde TCK'nin 62/1. maddesine göre indirim yapılırken sonuç cezanın "4 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası" yerine "3 yıl 4 ay 12 gün hapis cezası" olarak hesaplanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı nedeniyle uygulama yapılırken, ilgili kanun ve maddesinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK’nin 307/4. maddesi olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın fazla ceza verildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak, Mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında, 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilen paragraftan sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” şeklindeki paragrafın hükme eklenmesi ve takip eden paragrafların buna göre teselsül ettirilmesi suretiyle hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.