Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3567 Esas 2022/16519 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, sahte fatura düzenlemek suçundan beraat ettiği suçlamada, suçlamaların kanıtlanamadığından dolayı hüküm verildi. Ancak, sanık diğer suçlamada sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edildi. Bu karar, 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesine göre iddianamede yazılı fiil ve fail ile sınırlı olduğundan sadece 2009 yılına ilişkin bir suçu kapsayan bir davada hüküm verilebileceği gerçeğine aykırıdır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecektir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
1. 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi - mahkemelerin delilleri değerlendirme süreci ve takdir hakkı
2. 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi - iddianamede yer alan fiil ve fail sınırlarını belirleyen madde
3. 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri - olağanüstü dava zamanaşımı için hükümler
4. 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi - lehe kanun hükümlerini belirleyen madde
5. 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi - lehe kanun hükümlerine ilişkin madde

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...


1) Sanık ... hakkında “Sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan temyizinin incelenmesinde;
Sanığın inşaatlarda çalışmak üzere Dubai’ye götürecekleri gerekçesiyle kendisinden bir takım evraklar ile kimlik fotokopisinin alındığını, şirket kurmadığını, ilgisinin bulunmadığını beyan etmesi, şirketin kuruluş aşamasında düzenlenerek ilgili kurumlara ibraz edilen belgelerdeki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının bilirkişi raporu ile tespit edilmesi karşısında; 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendiren mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 22.08.2014 tarihli ve 2014/30647 Esas sayılı iddianamesi ile mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açılmadığı halde, iddianame dışına çıkılarak 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından mahkumiyetine dair tek hüküm kurulması yasaya aykırı ise de zamanaşımının olumsuz muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığa yüklenen “Sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
3) Sanık ... hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.