Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8165 Esas 2022/6722 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten adam öldürmeye teşebbüs suçundan ...’un, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 448, 62, 59 ve 81/2-3. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay 1 gün ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 04/12/2001 tarihli ve 2001/84 Esas, 2001/299 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 81, 35 ve 62. maddeleri gereğince 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 07/06/2005 tarihli ve 2001/84 Esas, 2001/299 sayılı ek kararının infazı sırasında, uyarlama yargılaması sonucu verilen kararın temyiz edildiğinden bahisle infazın durdurulmasına ve hükümlünün 19/06/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere salıverilmesine dair Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 19/06/2006 tarihli ve 2006/631 değişik iş sayılı kararını takiben, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 19 ve ek 2. maddeleri gereğince 08/06/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliyesine dair Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2006 tarihli ve 2006/349 müteferrik sayılı kararını müteakip, hükümlünün bihakkın tahliye tarihi olan 06/12/2013 tarihinden önce denetim süresi içinde 04/07/2006 tarihinde işlediği kasten adam öldürmeye teşebbüs ve ruhsatsız silâh taşımak suçlarından Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2009 tarihli ve 2007/40 Esas, 2009/198 sayılı kararı ile hapis cezasına mahkum olduğu gerekçesiyle, şartla tahliye kararının geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 04/07/2006 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 06/12/2013 arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/11/2012 tarihli ve 2012/2152 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Hükümlünün Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2006 tarihli ve 2006/349 müteferrik sayılı kararı ile 08/06/2006 tarihinden itibaren şartla tahliye edilmesine karar verilmiş ise de; uyarlama yargılaması sonucu verilen kararın hükümlü tarafından temyiz edilmesi nedeniyle infazın durdurulmasına ve hükümlünün 19/06/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere salıverilmesine dair Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 19/06/2006 tarihli ve 2006/631 değişik iş sayılı kararının verildiği ancak bu kararın şartla tahliye kararı olmayıp infazın durdurulmasına ilişkin olduğu, denetim süresinin esasen şartla tahliye kararının verildiği 14/09/2006 tarihinde başladığı, hükümlünün hangi tarihte şartla tahliyeye hak kazandığının tespiti bakımından ise 08/06/2006 tarihinin önem arz ettiği, şartla tahliye tarihinin bu tarihten itibaren başlatılamayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04/06/2021 tarihli ve 2021/205 Esas, 2021/9856 Karar sayılı ilâmında yer alan, "..Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 06/01/2017 tarihli ve 2017/131 değişik iş sayılı kararı ile geriye dönük olarak 02/12/2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere hükümlünün şartla tahliyesine karar verildiği, şartla salıverilme kararının verildiği tarihten önce işlemiş olduğu suç nedeniyle hakkında verilen şartla salıverilme kararının geri alınamayacağı, hükümlünün deneme süresinde işlediği iddia edilen Bakırköy 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2017 tarihli ve 2017/142 Esas, 2017/357 Karar sayılı kararına konu suçu ise deneme süresinden ve şartla salıverilmesinden önce 03/01/2017 tarihinde işlediği, şartla salıverilme kararının geri alınmasına gerekçe gösterilen ikinci suçun işlendiği tarih itibarıyla ortada sanık hakkında verilmiş bir şartla salıverme kararının bulunmadığı anlaşıldığından, itirazın bu yönüyle kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde..KANUN YARARINA BOZULMASINA.." şeklindeki açıklamalar nazara alındığında,
Somut olayda, Dalaman Cumhuriyet Başsavcılığınca hükümlünün durumunun yeniden değerlendirilerek düzenlenen 31/08/2006 tarihli müddetnamede, koşullu salıverilme tarihinin 08/06/2006, bihakkın tahliye tarihinin ise 06/12/2013 olduğu, 14/08/2001 tarihinde kapalı ceza infaz kurumunda cezasının infazına başlanan hükümlünün, Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2006 tarihli ve 2006/349 müteferrik sayılı kararı ile 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'un 19 ve ek 2. maddeleri uyarınca 08/06/2006 tarihi itibariyle tahliyesine karar verilmiş ise de;
Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2006 tarihli kararı geriye dönük olarak 08/06/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere hükümlünün şartla tahliyesine karar verildiği, şartla salıverilme kararının verildiği tarihten önce işlemiş olduğu suç nedeniyle şartla tahliye kararının geri alınamayacağı, denetim süresinde işlendiği iddia edilen Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2009 tarihli ve 2007/40 Esas, 2009/198 sayılı kararına konu suçun ise denetim süresinden ve şartla tahliye kararından önce 04/07/2006 tarihinde işlendiği, şartla tahliye kararının geri alınmasına gerekçe gösterilen ikinci suçun işlendiği tarih itibarıyla ortada sanık hakkında verilmiş bir şartla salıverme kararının bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 25/06/2022 gün ve 94660652-105-09-19905-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/11/2012 tarihli ve 2012/2152 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.