Esas No: 2022/8137
Karar No: 2022/6703
Karar Tarihi: 09.09.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8137 Esas 2022/6703 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/8137 E. , 2022/6703 K.Özet:
Adam öldürmeye teşebbüs ve Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanuna muhalefet suçlarından hüküm giymiş bir sanık, koşullu tahliye sonrası işlediği suç nedeniyle aldığı ceza ile ilgili bir infaz itirazı reddedilince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı kanun yararına bozma isteğinde bulunmuştur. Dosya incelendiğinde, hükümlünün denetim süresi sonrası işlediği suç yüzünden şartla tahliyenin geri alınması talebinin reddine rağmen cezaevinde geçirdiği zamanın hesaplamasında yanlışlıklar yapıldığı görülmüştür. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107. maddesi uyarınca koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı belirtilmiştir. Yine aynı kanunun hükümleri uyarınca denetim süresinin cezaevinde geçirilecek süre bakımından lehe ve çapraz/karma bir uygulama yapılamayacağı, bu nedenle cezaevinde geçirmesi gereken sürenin 5275 sayılı Kanuna göre belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya kapsamına göre, hükümlünün cezalarının toplam süresi, 5275 sayılı Kanun'un ilgili maddeleri uyarınca hes
"İçtihat Metni"
(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Adam öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanuna muhalefet suçlarından sanık ...'nun 36 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/08/1995 tarihli ve 1995/136 Esas, 1995/240 sayılı kararı ile adam öldürmeye teşebbüs suçundan sanığın 4 yıl 5 ay 10 gün ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/04/1995 tarihli ve 1994/212 Esas, 1995/143 sayılı kararının 36 yıl ağır hapis cezası olarak içtima edilmesine ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/1996 tarihli ve 1996/213 müteferrik sayılı kararını müteakip, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/05/2002 tarihli 2002/431 müteferrik sayılı kararı ile 23/05/2002 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliye edilmesini takiben, sanığın bihakkın tahliye tarihi olan 22/03/2029 tarihinden önce 16/05/2018 tarihinde işlediği suça ilişkin almış olduğu 1 yıl 3 ay hapis cezasının iki katı olan 910 gün sürenin aynen infazına ilişkin ... Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin reddine dair ... 1. İnfaz Hâkimliğinin 17/05/2021 tarihli ve 2021/6636 Esas, 2021/8124 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2021 tarihli ve 2021/1179 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16/04/2021 tarihli ve 2019/3620 Esas, 2021/7036 Karar sayılı ilamında “…Yukarıda açıklandığı gibi koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabul edilmesinin zorunlu olduğu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107. maddesinin 6. fıkrasında koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı ve süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemeyeceği,..”şeklinde belirtildiği üzere,
Dosya kapsamına göre, her ne kadar ... 1. İnfaz Hakimliğinin 17/05/2021 tarihli kararı ile hükümlünün denetim süresinin geçmesinden sonra ikinci suçu işlediğinden bahisle şartla tahliyenin geri alınması talebinin reddine karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanun'un 107/6. maddesindeki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı ve denetim süresinin cezaevinde geçirilecek sürenin yarısı kadar belirlendiği, ... Cumhuriyet Başsavcılığının 07/04/2021 tarihli ve 2015/1-12348 ilamat sayılı müddetnamesinin 647 sayılı Kanun’un 19. maddesi uyarınca 1/2 ve ayda 6 gün indirimli olarak infaz olacak şekilde tanzim olunduğu, müddetnameye göre hükümlünün 22/03/1993 tarihinde cezaevine girdiği, şartla tahliye tarihinin 22/03/2011, bihakkın tahliye tarihinin 22/03/2029 olarak belirlendiği, hükümlünün cezaevinde geçirmesi gereken sürenin hesabında ise 36 yıllık cezası nazara alındığında, 647 sayılı Kanun'un 19. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapıldığında 18 yıl, 18 yıl üzerinden ayda 6 gün indirimin de toplamda 39 ay 6 gün olduğu, 18 yıldan da toplamda 39 ay 6 günün düşülmesi sonucunda hükümlünün cezaevinde geçirmesi gereken sürenin toplamda 13 yıl 8 ay 24 gün olacağı, denetim süresinin ise infaz hukukunda karma bir uygulama yapılamaması ve 647 sayılı Kanun’un hükümlünün ceza evinde geçirmesi gereken süre bakımından da lehe olduğu, çapraz ve karma bir uygulama yapılmasının mümkün olmadığından, 647 sayılı Kanuna göre belirlenmesi gerektiği, bu sürenin ise bihakkın tahliye tarihi olan 22/03/2029 olacağı, bu haliyle hükümlünün 16/05/2018 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suçun denetim süresi içerisinde işlenmiş olacağı gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/06/2022 gün ve 94660652-105-35-17484-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/06/2021 tarihli ve 2021/1179 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.