Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9236 Esas 2022/16957 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura kullanma suçlamasıyla açılan dava sonucunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmadığı gerekçesiyle sanık hakkında kurulan beraat hükmü onanmıştır. Ancak, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması aşamasında yapılan usulsüzlükler nedeniyle karar bozulmuştur. 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkraları ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önünde bulundurularak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiş ve karar bozulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
...
...


Katılan kurumun gerekçeli karar başlığına mahallinde eklenmesi mümkün görülmüştür.
A) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyizinin incelenmesinde:
1- Sanık ... hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçuna ilişkin mütalaa alınmadan dava açıldığı anlaşılmakla; CMK'nin 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca kovuşturmanın durmasına karar verilerek, 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Mütalaa verilmesi ve suçun sübutu halinde ise, hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.