Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/2119 Esas 2022/16966 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçu nedeniyle verilen ön ödeme nedeniyle düşme kararına ilişkin katılan vekili tarafından yapılan temyiz isteminin, suçun vasfına yönelik olduğu ve miktar itibarıyla kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle reddedildiği belirtilmiştir. Kararda, temyiz edilebilirlik sınırının belirlenmesinde önödemeye esas alınan miktarın belirleyici olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, kararda Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.01.2012 tarihli 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararına atıfta bulunularak, ön ödeme sonucu verilen düşme hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu vurgulanmıştır. Kararda, kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı şekilde belirtilmesi istenmiştir. Bu kapsamda, 5809 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddeleri kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
...


Tür ve miktarı itibarıyla kesin olan kararlara karşı, suç vasfına yönelik temyiz bulunması halinde dosyanın Yargıtay’ca bu yönden incelenmesinin olanaklı olduğu ve sanık hakkında ön ödeme nedeniyle verilen düşme kararına ilişkin katılan vekilinin temyiz isteminin, eylemin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gerekçesiyle, suçun vasfına da yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.01.2012 tarihli 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme hükümleri de 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, önödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını tayin edeceği; 14.04.2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL'ye çıkartılmış olması karşısında, sanık hakkında verilen ve 5809 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan önödemeye esas alınan 1051,20 TL'nin miktar itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.