Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2412 Esas 2022/3066 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava bir icra takibine itirazın iptali talebiyle açılmıştır. Mahkeme, davayı kısmen kabul ederek davalıdan tahsil edilecek tutarları belirlemiştir. Ancak, davacı vekili tarafından yapılan temyiz isteği reddedilmiştir. Kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine gönderilecek ve davacının ödediği temyiz harcı iade edilecektir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi: Hükümlerin kesin nitelikte olduğu durumlarda temyiz edilemeyeceği belirtilmektedir.
- 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi: Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24.06.2019 tarih ve 2017/1973 E. - 2019/665 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.10.2021 tarih ve 2019/2055 E. - 2021/1132 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 395.765,82 TL nakit ve 55.200,00 TL gayri nakit alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 05.10.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kısmen kabülü ile 378.860,41 TL nakit ve 35.370,00 TL nakde dönen çekler sebebiyle bu çek bedellerinin davalıdan tahsiline karar verildiği, davacı taraf için reddedilen toplam 36.735,41 TL’nin temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.