Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5629 Esas 2022/16832 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi 2019/5629 E. 2022/16832 K. dosya numaralı mühür bozma suçuyla ilgili hükümden sonra, Anayasa Mahkemesinin 2020/87 Esas ve 2022/44 Karar sayılı kararı ile Ceza Muhakemesi Kanunu’nun geçici 5. maddesinin (d) bendindeki “kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmesi sebebiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir. Ayrıca, TCK’nin 203. maddesinde temel cezanın hapis veya adli para cezası şeklinde seçimlik olarak öngörülmesi ve hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse, bu cezanın artık adli para cezasına çevrilmeyeceği hükmünün gözetilmemesi nedeniyle yasaya aykırı bulunarak, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararın detayında bahsi geçen kanun maddeleri Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesi (d) bendi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 203. maddesi ve 50/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi olarak sıralanabilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
...


1-Sanığa isnat edilen “mühür bozma“ suçundan dolayı kurulan hükümden sonra, 02.08.2022 tarih ve 31911 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 21.04.2022 tarihli 2020/87 Esas ve 2022/44 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış” ibaresinin seri muhakeme usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de; “Mühür bozma” suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK'nin 203. maddesinde temel cezanın hapis veya adli para cezası şeklinde seçimlik olarak öngörülmesi ve aynı Kanun'un 50/2. maddesinde düzenlenen “hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse, bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez” hükmü karşısında, tercih ve tayin olunan hürriyeti bağlayıcı cezanın sonradan paraya çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun'un 326/son maddesi gereğince aleyhe temyiz olmadığından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.