Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5864 Esas 2022/6724 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Kasten yaralama
HÜKÜM :TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı Kanun'un CMK'nin 263. maddesi gereğince "tutuklu bulunma halinde tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vermek suretiyle" kanun yoluna başvuruda bulunabileceği usulüne uygun ihtar edilmesi gerekirken, sanığa tefhim olunan karara karşı kanun yollarına başvuru usulünün CMK'nin 263. maddesine göre ihtar edilmediği anlaşıldığından, sanığın 24.03.2022 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1-)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.10.2010 karar tarihli, 2010/89 Esas, 2010/135 Karar sayılı ilamının ile 5237 sayılı TCK'nin 82/1-a,h, 31/3. maddeleri uyarınca verilen 24 yıl hapis cezasının, sanığın çocukken işlediği bir suça ilişkin olması karşısında, 5237 sayılı TCK'nin 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu diğer ilamların da tekerrüre esas olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK'nin 58/3. maddesi gereğince TCK'nin 86/2 maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2-)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 12.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.