Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2420 Esas 2022/3067 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2021/1780 E- 2021/1649 K. sayılı kararda, dava 470.756,92 alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkin olduğu ve mahkemece davanın kısmen kabul edildiği belirtilmiştir. Bu kararın temyiz isteminin reddine karar verilmiş ve dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi ve 366. maddeleridir. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi kıyasen uygulanması gereken bir maddedir ve bu madde uyarınca kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04.06.2021 tarih ve 2020/415 E- 2021/351 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 30.12.2021 tarih ve 2021/1780 E- 2021/1649 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 470.756,92 alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 30.12.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kısmen kabülü ile 456.928,18 TL alacak için itirazın iptaline karar verildiği, davacı taraf için reddedilen toplam 13.828,74 TL’nin temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.