Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8129 Esas 2022/6784 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten yaralama suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi gereğince 120 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eyüp (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.01.2011 tarihli ve 2009/1931 Esas, 2011/30 Karar sayılı kararının 09.06.2011 tarihinde kesinleşmesini takiben, adı geçen sanığın denetim süresi içinde 04.06.2013 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbarı üzerine hükmün açıklanması ile sanığın anılan Kanun’un 86/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2021 tarihli ve 2021/418 Esas, 2021/720 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 27.06.2022 tarihli ve 2022/9345 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2022 tarihli ve 2022/96881 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın eylemine uyan suç için kanunda öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre olağan dava zaman aşımının aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereğince 8 yıl olacağı, zaman aşımını kesen son işlem olan sanığın mahkeme huzurunda savunmasının alındığı 27.04.2010 tarihinden, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklandığı 23.11.2021 tarihine kadar geçen 11 yıl 6 ay 26 günden, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 09.06.2011 tarihi ile denetim süresi içerisinde işlenen suçun suç tarihi olan 04.06.2013 tarihleri arasında geçen 1 yıl 11 ay 25 günlük durma süresi de çıkarıldığında 9 yıl 7 ay 1 gün geçmiş olduğu cihetle, 8 yıllık olağan zaman aşımı süresinin dolmuş olduğu dikkate alındığında, dava zaman aşımının dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanığın üzerine atılı suçu 24.04.2009 tarihinde işlediği, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 27.01.2011 tarihinde verilip 09.06.2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın 04.06.2013 tarihinde yeniden suç işlediği, zaman aşımı sürenin 5271 sayılı Kanun'un 231/8-son cümlesi gereğince 09.06.2011 ilâ 04.06.2013 tarihleri arasında (1 yıl 11 ay 25 gün süreyle) durduğu, deneme süresinde işlenen suç tarihi olan 04.06.2013 tarihinden itibaren zaman aşımının yeniden işlediği anlaşılmakla; zaman aşımını kesen son işlemin sanığın savunmasının alındığı 27.04.2010 olduğu anlaşılmakla; durma süresi de gözetildiğinde 22.04.2020 tarihinde 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri gereğince 8 yıllık asli dava zaman aşımı süresinin dolması nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi gerekmiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2021 tarihli ve 2021/418 Esas, 2021/720 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA ve gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.