Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/11047 Esas 2022/10692 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine çarptırılmış, ancak bu tedbire uymayarak tekrar aynı suçu işlemişti. TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması gerekiyordu. Ancak yapılan incelemede, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri sürecinde yine aynı suçu işlediği tespit edildiği için CMK'nın 223. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken, mahkeme yazılı şekilde hüküm verdi. Bu sebeple, karar bozuldu.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu düzenler.
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle işlenen suçlarda, bu tedbirlerin infazı sırasında işlenen suçlara ilişkin açılan davalarda, kovuşturma şartı ortadan kalkar.
- CMK'nın 223. maddesi: Dava düşme sebeplerini düzenler.

Mahkeme : İSTANBUL ANADOLU 45. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi sanık lehine hükümler içermekte olup; sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişse, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkacağı; bu kapsamda, her ne kadar sanığın bu suçu Sultanbeyli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/1150 esas sayılı dosyası ile hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemediği kabul edilmişse de; UYAP’tan ve dosya arasına alınan 2012/6098 DS sayılı infaz dosyasında yapılan incelemede, sanığın 08/10/2011 tarihinde işlemiş olduğu eylem nedeniyle Sultanbeyli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 06/06/2012 tarih, 2011/1150 esas ve 2012/1071 sayılı kararıyla tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kararın 25/06/2012 tarihinde kesinleştiği, sanığın 14/01/2013 tarihinde denetimin infazına başladığı, 30/05/2014 tarihinde yükümlülük ihlali nedeniyle denetim dosyasının bila infaz kapatılarak İstanbul Anadolu 46. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2015 tarih, 2014/691 esas ve 2015/234 karar sayılı dosyası ile sanığın mahkûmiyetine karar verildiği, kararın 24/04/2015 tarihinde kesinleştiği görülmekle, sanığın 31/12/2012
tarihinde kullanmak için tekrar uyuşturucu madde bulundurarak 06/06/2012 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararını ihlal etmesi ve bu nedenle yargılama konusu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,  25/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.