Esas No: 2020/6926
Karar No: 2022/17002
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6926 Esas 2022/17002 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2020/6926 E. , 2022/17002 K.Özet:
Sanık, 2008 ve 2009 yıllarına ait defter ve belgelerini ibraz etmediği iddiasıyla suçlanmaktadır. Sanık, defterleri tutan muhasebecisinin değiştiği için defterlerin tesliminin geciktiğini, sonradan teslim aldığını ancak vergi müfettişi dosyası hazırlandığı için defterleri teslim almadıklarını iddia etmektedir. Mahkeme, gerçeğin tespiti için sanığın muhasebecisinin tanık olarak dinlenmesi ve defterlerin şu an nerede olduğunun öğrenilmesi gerektiğini belirtmektedir. Hüküm öncesi yürürlüğe giren kanun maddelerinin dikkate alınarak hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmektedir.
Değiştirilen kanun maddeleri şunlardır: 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...
1) Mükellef olan sanık ...’den sanığın usulüne uygun tebliğ ile 2008 ve 2009 yıllarına ait tutulması ve saklanması zorunlu olan defter ve belgelerinin istenmesine rağmen sanığın defterlerini ibraz etmediği iddia olunan olayda, sanığın işletmesi ile ilgili belgeleri vergi müfettişine teslim ettiği ancak o dönem defterlerini tutan muhasebecisinin değiştirdiği için defterlerin eski muhasebeciden alımının geciktiğini, sonradan defterleri teslim aldığını ancak vergi müfettişi dosyasını hazırlandığı için defterleri teslim almadıklarını iddia etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığın 2008 ve 2009 defterlerini tutan muhasebecinin tanık olarak dinlenmesi, sanıktan defterlerin şu an nerede olduğunun öğrenilmesi sonucuna göre sanığın kastının ve hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması,
2) Suçun sübutu halinde ise; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.