Esas No: 2022/5570
Karar No: 2022/6953
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5570 Esas 2022/6953 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/5570 E. , 2022/6953 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın, katılan yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 29/1, 62/1, 53/1, 58/6-7 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın, katılan yönelik basit kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. ve 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren “Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinin 29.03.2011 tarihinde kesinleşmiş, 25.01.2011 tarih ve 2010/445 Esas - 2011/386 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 191/1-f maddesi uyarınca hükmolunan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, “Bilecik (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 12.09.2011 tarih, 2012/231 Esas 2012/591 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümle maddesi uyarınca hükmolunan 3.000 TL adli cezasına” ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı CUMK'nin 322. maddesi gereğince, hükmün tekerrüre uygulanmasına ilişkin fıkrasının çıkarılıp yerine "Sanığın adli sicil kaydında bulunan Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2011 tarih ve 2010/445 Esas - 2011/386 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 191/1-f maddesinden verilen 29.03.2011 tarihinde kesinleşen 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca da, Ceza Genel Kurulunun 14/06/2011 tarihli Esas 2011/2-60, Karar 2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Bilecik (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 12.09.2011 tarih, 2012/231 Esas 2012/591 Karar sayılı ilamının esas alınarak belirlenmesine" şeklinde cümlenin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.