Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7034 Esas 2022/3319 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, davalı şirkete yatırdıkları paraları geri alamadıklarını iddia ederek, ortaklık ilişkisi bulunmadığının ve ödenen paranın geri alınmasına karar verilmesini istemişlerdir. İlk Derece Mahkemesi, davanın karara bağlanmasına yer olmadığına karar vermiştir. Davacılar vekili bunun üzerine istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacıların istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Bu karar temyiz edilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda, İlk Derece Mahkemesi kararında bir isabetsizlik olmadığı ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 370/1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmış, dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş, bakiye 21.40 TL temyiz ilam harcı davacılardan alınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Kanunun 41. maddesi

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10.03.2020 tarih ve 2019/442 E. - 2020/394 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.05.2021 tarih ve 2020/2442 E. - 2021/984 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkillerinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanunun 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.