Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7003 Esas 2022/3323 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalıya para verdiğini, ancak ödenen paranın geri alınamadığını iddia ederek taraflar arasındaki ortaklık ilişkisinin tespit edilmesi ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi bu talebi kabul etmemiş, buna karşı yapılan istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda verilen kararın, İcra ve İflas Kanunu'nun 41. maddesi uyarınca hukuka uygun olduğu ve istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği belirtilmiştir. Kararın onanması ve dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/b-1 ve 370/1. maddeleri uyarınca istinaf başvurusunun reddi ve kararın onanması gerektiği açıklanmıştır. 372. madde uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesi ve temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınması

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05.02.2020 tarih ve 2019/1047 E- 2020/201 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 21.04.2021 tarih ve 2020/1915 E- 2021/728 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.