MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı arsa sahipleri vekili, davalı ile müvekkilleri arasında 24.01.1994 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin imzalandığını, buna göre davacılara ait bağımsız bölümlerin inşaat ruhsatından itibaren 20 ayda teslim edilmesi gerekirken eksik şekilde 1998 yılı Haziran ayında teslim edildiğini, 30.04.1998"de yaptırdıkları tespitte inşaattaki eksik ve kusurlu işler bedelinin 1.500,00 TL olarak hesaplandığını ileri sürerek, bu miktar ile ayrıca 22 aylık gecikme tazminatı olan 500,00 TL"nin dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle tahsilini talep etmiş, sonra da taleplerini 8.000,00 TL arttırarak 10.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı yüklenici vekili, davacıların 1998 yılı Haziran ayından itibaren bağımsız bölümleri teslim alıp oturduklarını, taleplerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, sözleşme gereğince davacıların bağımsız bölümlerinin 25.08.1996"da teslimi gerektiği halde, 25.06.1998"de teslim edildiğinin anlaşıldığını, 22 aylık kira kaybının toplam 5.660,00 TL olduğunu, davacıların ortak mahallerdeki eksik işler bedelinden alacağının 2.999,87 TL olarak hesaplandığını, ıslah da dikkate alınarak davacıların toplam alacağı olan 8.659,87 TL"nin davadan itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı arsa sahipleri davada, ilk olarak toplam 2.000,00 TL alacaklarının tahsilini talep etmişler, bilahare 19.04.2002 tarihli dilekçeriyle de taleplerini 10.000,00 TL olarak ıslah etmişlerdir. Mahkemece, tüm alacağa dava tarihinden başlayarak faiz yürütülmüştür. Oysa daha önce temerrüt bulunmadığından davacıların başlangıçta açtıkları dava ile talepte bulundukları 2.000,00 TL için davanın açıldığı tarihten, kalan kısma ise ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Kararın bu yönden bozulması gerekirse de, düşülen yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) bent uyarınca hükmün 1. bendin 2. satırındaki "toplam 8.659.873.919 TL"nin" ile başlayan kısmın hükümden çıkartılarak yerine "toplam 8.659.873.919 TL"nin (8.659,87 TL), 2.000.000.000 TL"sinin (2.000,00 TL) dava tarihi olan 08.01.1999"dan itibaren, kalan 6.659.873.919 TL"sinin (6.659,87 TL) ise ıslah tarihi olan 19.04.2002"den itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine" rakam ve kelimelerin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu haliyle düzeltilerek ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.