Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8014 Esas 2022/3377 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, Unpaş Unlu Mamüller ve Pastacılık San. Ltd. Şti.'nin hisselerini davalılara 145.000 TL'ye sattıklarını, şirketin borçlarının davalılar tarafından ödeneceği ancak borçların ödendiğine dair belge ve bilgi verilmediği için davalılara ihtarname gönderdiklerini, davalıların borcun olmadığını bildirdiğini ve sözleşme şartlarını yerine getirmediğini iddia ederek 25.000 TL alacak talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davayı kabul etmiş, davalıların istinaf başvurusu ise reddedilmiştir. Temyize gidilen karar ise Bölge Adliye Mahkemesi tarafından onanmıştır.
HMK'nın 88. Maddesi: \"İstem üzerine emanetçinin, üçüncü kişilere verilmiş olan bir şeyin iadesi hakkında vereceği beyan, senedin kendisine veya temsilcisine verildiği gibi tutulur.\"
HMK'nın 353/b-1 Maddesi: \"Yargılamanın, geçerli gerekçelere dayalı olarak ve hükümle sonuçlanan her evresi, yargılamanın sonuna kadar savunmanın öğrenileceği, açıklanabileceği, tartışılabileceği ve yargılamanın taraflara etkili biçimde uygulanabileceği şekilde yapılır. Bu amaçla hakim

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 16.05.2018 tarih ve 2018/95 E- 2018/413 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 24.09.2020 tarih ve 2019/24 E- 2020/929 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, taraflar arasında 14.06.2007 tarihli satış sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşme ile davacıların Unpaş Unlu Mamüller ve Pastacılık San. Ltd. Şti.nin hisselerini 145.000.-TL'ye davalılara sattıklarını, şirketin resmi dairelere ve bankalara olan borçlarının davalılar tarafından ödenip bedelden düşüleceğinin kararlaştırıldığını, sözleşmenin imzalanmasından sonra davalıların işyerini teslim aldıklarını, borçların ödendiğine dair müvekkillerine herhangi bir belge ve bilgi vermemeleri nedeniyle davalılara ihtarname gönderdiklerini, davalıların ihtarnameye verdikleri cevapta borçlarının olmadığını bildirdiklerini, davalıların sözleşme şartlarını yerine getirmediklerini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 25.000,00 TL alacağın ihtar tarihi olan 03/06/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, dava konusu şirketin müvekkilleri tarafından devralınmasından sonra borçlarının ödendiğini ve dava dışı şahıslara iki yıl önce devredildiğini, sözleşmenin tanık huzurunda imzalandığını, taraflarca düzenlenen 65.000,00 TL tutarında teminat senetlerini karşılıklı olarak tanığa verildiğini, mevcut borçlar çıktıktan sonra rakam uyuşması yapılması sonucu her iki tarafın da teminat senetlerini iade edeceğini ve borcu kalanın diğer tarafa ödeme yapacağının kararlaştırıldığını, tarafların 2008 yılının mayıs ayında biraraya geldiklerini ve bakiye borç tutarının ödenen tutarla birlikte hesaplandığında ve davalılara iadesi gereken demirbaş eşyalar da dikkate alındığında sözleşmede ödenmesi öngörülen 145.000.-TL ye denk geldiğini, tanığa teslim edilen teminat senetlerinin taraflara iade edildiğini ve borcun kalmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan sözleşme uyarınca Unpaş Unlu Mamüller ve Pastacılık San. Ltd. Şti.nin hisselerinin tamamının 145.000,00 TL’ye davalılara devir edildiği, şirket borçlarının davalılar tarafından ödeneceği, bu borcun mahsubundan sonra bakiye devir bedelinin devreden tarafa ödeneceğinin kararlaştırıldığı, 3. şahıs borcunun sözleşmeyi kapsamadığı, bu sözleşmeyle ilgili olarak 65.000,00 TL’lik senetlerin imzalandığını, bunların teminat senedi olduğunun kararlaştırıldığı, borcun ne kadar olduğunun taraflarca da sözleşmenin kurulduğu anda bilinmediği, davacıların devir ettikleri şirketin devir tarihine kadar resmi daireler ile banka borçlarının toplam tutarı 39.234,26 TL olduğunun tespit edildiği, sözleşme bedeli 145.000.00 TL’den bakiye 105.765,74 TL kaldığı, ancak davacının talebinin 25.000.00 TL olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile talep gibi 25.000,00 TL’ nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, her ne kadar davalıların, sözleşmede belirtilen teminat senedinin iadesinin BK 88. madde hükmü gereği davacılara bir borçlarının kalmadığının ispatlandığını savunmuş iselerse de, davacılar vekilinin bu iddiayı kabul etmeyerek, senedi kendilerinin iade etmediğini, üçüncü kişinin iade etmiş olabileceğini, senedin taraflarına iade edilmediğini halen tanıkta olduğunu beyan ettiği, davalı tarafça, kendilerine iade edildiği beyan edilen senede delil olarak dayanılmadığı gibi dosyaya ibrazının da sağlanmadığı, bu hali ile, sözleşmede emanetçi olarak imzası bulunan İsmet Şen'in beyanı dışında senedin iade edildiğine dair delil bulunmayıp, senet iadesinin tanık beyanı ile ispatlanmasının mümkün olmadığı, yemin deliline de dayanılmadığından senedin davacılara iade edildiği hususunun ispatlanamadığı, uyuşmazlıkta BK'nın 88. maddesi hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı, bilirkişi raporları ile şirketin devir tarihinde resmi kurumlara ve bankalara toplam 39.234,26 TL borcu bulunduğunun tespit edildiği, davalılar vekili tarafından bilirkişi raporlarına karşı ibraz edilen beyan dilekçelerinde, resmi kurum ve bankalara olan borçların hesabına ve miktarına itiraz edilmediği, resmi kurumlara ya da bankalara tespit edilenler dışında başkaca ödeme yapıldığının ileri sürülmediği, davanın dayanağını teşkil eden sözleşme uyarınca yapılan ödemeleri ispat külfeti üzerinde bulunan davalı tarafça, yemin deliline de dayanılmadığı gözönünde bulundurularak ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalılar vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 853,85 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.