Esas No: 2022/7787
Karar No: 2022/18134
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/7787 Esas 2022/18134 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2022/7787 E. , 2022/18134 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
İLK DERECE MAHKEMESİ HÜKÜMLERİ : Mahkumiyet
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARLARI : ...
...
...
1- Sanık ... hakkında verilen esastan ve düzeltilerek esastan ret kararları ile Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ...’ya yönelik eylemler hakkında verilen hükmün düzeltilerek esastan ret kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında; sanığın müdafisine 24.03.2021 tarihinde tebliğ edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının sanık ... tarafından 07.07.2021 tarihli dilekçe ile CMK’nin 291/1. maddesinde öngörülen 15 günlük süreden sonra temyiz edildiği anlaşılmakla, süresinden sonra yapılan temyiz başvurularının ve sanık ... hakkında müştekiler ... ve ...’ya yönelik eylemler hakkında 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’ın temyiz taleplerinin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında katılan ...’ye yönelik eylemi hakkında verilen esastan ret kararına yönelik temyiz incelemesinde;
01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK'nin 06.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile yapılan değişiklik ile 150. maddesinde; 3. fıkrası “Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmada ikinci fıkra hükmü uygulanır." şeklindeki düzenleme ve Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.11.2016 tarih ve 950-436; 06.12.2016 tarih ve 939-465 sayılı, 03.12.2020 tarihli, 2018/16-270 Esas ve 2020/498 Karar sayılı, 05.11.2020 tarihli, 2018/16-153 Esas ve 2020/446 Karar sayılı, 19.11.2020 tarihli, 2018/16-441 Esas ve 2020/468 Karar sayılı “zorunlu müdafi görevlendirilmesinde yalnızca temel cezanın dikkate alınacağı” yönündeki 2021 yılına kadar istikrarla devam eden kararları dikkate alındığında şüpheli veya sanık için zorunlu müdafi görevlendirilmesinin, temel ceza yönünden alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmalarla sınırlandırıldığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma talep eden düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1.maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.