Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1355 Esas 2022/3440 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Milas 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen davada, davacı vekili müvekkili ile davalı arasında tek satıcılık sözleşmesi imzalandığını, ayrıca davacının davalıya taşınmaz ve balık satımından ayrıca balık boylama, aşılama veterinerlik, tekne kiralama, tesis kurulumu vb. mal ve hizmetlerden kaynaklanan alacağı bulunduğunu ileri sürerek dava açmıştır. Davalı yetki itirazında bulunmuş ve mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Ancak Yargıtay 19. Hukuk Dairesi, davada geçen alacağın cari hesaptan kaynaklandığına işaret ederek hükmün bozulmasına karar vermiştir. Mahkeme ise bozmayı uygun bularak davanın usulden reddine karar vermiştir. Ancak taraflar arasındaki ilişkinin cari hesap ilişkisi olduğu ve davacının yerleşim yerinin İstanbul - Anadolu olduğu gözetilmeksizin kararın yanlış olduğu belirtilerek karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
-TBK'nın 89. maddesi: Para borçlarında ifa yerinin alacaklının ödeme zamanındaki yerleşim yerinin olduğunu belirtir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Milas 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07.07.2020 tarih ve 2019/243 E. - 2020/260 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı arasında tek satıcılık sözleşmesi imzalandığını, ayrıca davacı tarafından davalıya taşınmaz ve balık satımından ayrıca balık boylama, aşılama veterinerlik, tekne kiralama, tesis kurulumu vb. mal ve hizmetlerden kaynaklanan alacağı bulunduğu, davacı tarafından davalıya satılan mal ve hizmet bedelleri ile sözleşme uyarınca davacı tarafından davalıya yapılan ödemelerin mahsuplaşmasından doğan 2007-2011 yıllarına ait cari hesap ilişkisinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibine davalının haksız yere borca ve icra dairesinin yetkisine itiraz etttiğini ileri sürerek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuşsa da bozmanın gereği yerine getirilmemiştir. Yargıtay (kapatılan) 19. Hukuk Dairesi'nin 2015/17234 esas ve 2016/7620 karar ve 27.04.2016 tarihli bozma kararında taraflar arasında satış sözleşmesinin varlığına işaret edilerek, Muğla 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/825 esas sayılı dosyasının getirtilerek icra dairesinin yetkisi konusunda karar verilmesi gerektiği belirtilmiş, bozmadan sonra anılan dosyanın incelenmesi neticesi verilen ikinci karar, Yargıtay (kapatılan) 19. Hukuk Dairesi'nin 2017/3010 esas ve 2019/2486 karar ve 11.04.2019 tarihli kararıyla dava konusu alacağın cari hesaptan kaynaklandığına işaret edilerek bozulmuştur. Mahkemece verilen temyize konu kararda icra takibine konu alacağın yetkili satıcılık sözleşmesinden kaynaklanan komisyon alacağı ile mal ve hizmet satımından kaynaklandığı tespiti yapılarak, TBK’nın 89. maddesine göre para borçlarında ifa yerinin alacaklının ödeme zamanındaki yerleşim yerinin İstanbul olduğu, yetkisiz icra dairesinde takip yapıldığı gerekçesiyle davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir. Ancak bozma kararında da belirtildiği üzere taraflar arasındaki ilişki yetkili satıcılık sözleşmesinden değil, cari hesap ilişkisinden kaynaklandığı ve ayrıca davacının yerleşim yerinin İstanbul – Anadolu olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde davanın usulden reddi doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.