Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5225 Esas 2022/18267 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanmıştır. Hüküm tefhim edildiği sırada sanık başka bir suçtan dolayı ceza infaz kurumunda bulunmaktadır. Ancak hüküm fıkrasında, cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği belirtilmediği için sanıktan bu konuda başvuruda bulunulmamıştır. Sanığın temyiz başvurusu ise süresinde yapılmıştır. Mahkeme, yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, suçun sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suçun doğru vasıflandırıldığı ve cezanın kanuni sınırlar içinde uygulandığı sonucuna vararak sanığın temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ve verilen hükmün onanmasına karar vermiştir.
CMK 5271 sayılı kanunun 263/1. maddesi: Cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurma hakkı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
...


Sanığın, hükmün tefhim olunduğu 05.02.2020 tarihinde başka suçtan hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunması nedeniyle; mahkemece hüküm fıkrasında 5271 sayılı CMK‘nin 263/1. maddesi gereğince cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin de belirtilmesi gerektiği halde, bu hususun hüküm fıkrasında yazılmamış olması karşısında, sanığın öğrenme üzerine 02.03.2020 tarihli dilekçesi ile yapmış olduğu temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






Yz.İşl.Md. Y.

...