Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5534 Esas 2022/7102 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçu işlenmesi nedeniyle 8 ay hapis cezası verildiği ancak Yargıtay'ın bozma kararı aldığı ve daha sonra yeniden yargılanarak aynı ceza ile mahkum edildiği belirtilmiştir. Toplanan deliller doğrultusunda suçun sübutu kabul edilmiş ve cezada indirim yapılacak bir sebep bulunmamıştır. Temyiz sebepleri reddedilerek hüküm ONANMIŞTIR. Sanığın cezai sorumluluğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 53 ve 58. maddelerine dayandırılmıştır. 86/2. madde kapsamında, kasten yaralama suçunun cezası 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezasıdır. 53. madde kapsamında, yaralama suçu işlenmesi halinde, fail hakkında ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası verilebilir. 58. madde ise, kamu görevlisi tarafından işlenen suçlarda cezanın artırılması hakkında düzenlemeler içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) ... 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/06/2016 tarih, 2014/810 Esas ve 2016/638 Karar sayılı kararı ile; sanığın 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine;
2) Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 26.01.2021 tarih, 2020/17757 Esas ve 2021/2056 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3) ... 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/11/2021 tarih, 2021/299 Esas ve 2021/517 Karar sayılı kararı ile; sanığın 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında üzerine atılı kasten yaralama suçunun; sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, eksik incelemeye, orantısız ceza takdir edildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 20.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.