Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3378 Esas 2022/18141 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık bir kişi hakkında sahte fatura düzenleme suçundan açılan davada verilen hüküm temyiz edilmiş, ancak temyiz isteği reddedilmiştir. Mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyizi reddedilirken, beraat hükmüne yönelik mahkeme kararı bozulmuştur. Sanık için ölüm yönünden mahkeme süresi belirlenirken, diğer sanık için sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç teşkil ettiği belirtilmiştir. Ayrıca, kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 64/1, 7/2, 53 ve 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri ve 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 16.12.2015
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...
...



A) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde:
Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 26.10.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmün, sanık tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 08/12/2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin reddine dair Mahkemenin 16/12/2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın, sanık ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın, 2010 yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
1) Sanık ... yönünden;
Sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 08/08/2022 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık ... yönünden;
Beraat hükmü için; Sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, kendisinin 2009 yılının 10. ayından 08/01/2010 tarihine kadar şirkette ortak olarak kaldığını, bu tarihte ortaklıktan ayrıldığına dair Ticaret Sicil Gazetesine bilgi verildiğini, kendisine gösterilen faturalardaki kaşelerin şirketine ait olduğunu ancak imzaların kendisine ait olmadığını, sanık ...’e ait olduğunu, beyan etmesi, ancak vergi tekniği raporu ekinde yer alan 24/08/2010 tarihli yoklama tutanağının sanık ... tarafından imzalandığı, tutanak içeriğinde de şirket bünyesinde dört kişinin çalıştığının bunlardan birisinin de ... olduğunun belirtildiğinin anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;

a) Dosyada bulunan ve sanığa gösterilen faturalar dışında ... Bilgi İşlem Danışmanlık Ltd. Şti. tarafından 2010 takvim yılında düzenlenmiş faturaların temin edilip sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa) Faturaları kullandığı belirlenen ve haklarında karşıt inceleme düzenlenen mükellefler mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
bb) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanığın bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile beraat hükmü kurulması,
Mahkumiyet hükmü için;
a) Aynı takvim yılı içinde farklı vergilendirme döneminde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,
b) 5237 sayılı TCK‟nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Beraat hükmü yönünden suçun sübutu halinde ve mahkumiyet hükmü yönünden;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ile sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca sanık ... hakkında diğer yönleri incelenmeksizin, hükümlerin BOZULMASINA, sanık ... hakkında aleyhe temyiz olmadığından mahkumiyet hükmü yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





Yz.İşl.Md. Y. ...