Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8395 Esas 2022/3431 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27.06.2018 tarih ve 2016/329 E- 2018/771 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.09.2020 tarih ve 2018/2193 E- 2020/916 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 23/02/2016 tarihinde dava dışı Fulyaplast İns. Oto. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti'.nin davalıdan alacağını müvekkili şirkete temlik ettiğini, müvekkili şirkete alacağını temlik eden dava dışı Fulyaplast İnş. Oto. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti'nin davalı şirket ile 300.000.- TL bedelli 5 adet enjeksiyon makinesi alımı konusunda anlaştıklarını ve avans olarak çeşitli tarihlerde davalıya 4.000.- TL - 20.000.- TL ve en son 99.500,00 TL ödendiğini, bakiyenin makine teslim tarihinde ödeneceği konusunda anlaşıldığını, uzun süre beklenmesine rağmen makinelerin teslim edilmediklerini, dava dışı temlik eden şirketin makinelerin teslim edilmemesi ile alımlardan vazgeçerek avansların iadesini talep etmesine rağmen davalının iade etmediği ve sebepsiz zenginleştiğini, verilen avansın ödememesi nedeniyle alacağı tahsili amacıyla temlik eden şirketçe İstanbul 14. İcra Müdürlüğü 2016/8453 Esas dosyası ile ilamsız icra takibine başlandığını, davalı borçlunun ödeme emrine itiraz ederek takibin durduğunu, ifade ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davalının haksız itirazının iptaline, takibin devamına ve davalının alacağın %20'sinden az olmamak üzere inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile temlik eden şirket arasında Eylül 2014 tarihlerinde plastik enjeksiyon makinaları, kurutucu makinalar ve yükleyici makinaların satın alınması için görüşmelerin gerçekleştiği ve müvekkili şirket ortağı ile temlik eden şirket yetkilisi ...'ın 24/10/2014 tarihinde Çin'de bulunan ithalatçı fabrikaya birlikte giderek makinaları incelediklerini, Çin dönüşünde temlik eden şirketin makinaları almak istediğini bildirerek 14/01/2015 tarihinde 99.500,00 TL avans ödemesi yaptığını, müvekkilinin bu ödemenin 30.000 USD (68.836,76 TL) tutarım aynı gün üretici firma olan Taizhou Huangyan Demark Tradıng Company firmasına göndererek kesin sipariş verdiği ve siparişin 2015 Mart ayında geleceğinin temlik eden şirkete bildirildiğini, Çin firmasının siparişleri imal ederek müvekkili şirket adına ihracatını iki parti halinde yaptığı ve 05/03/2015 tarihinde 15343100IM025831 Sıra Nolu, 12/03/2015 tarihinde 153343100IM029089 sıra nolu beyanları ile girişlerinin yapıldığını, anılan makinaların temlik eden şirkete Türkiye Gümrüğüne geldiğinde ödenmesi gereken tutarların 495.600 USD olarak bildirilip finansmanı hazırlanmasının talep edildiğini, (buna ilişkin görüşmelerin telefon ve yüz yüze gerçekleştiği), temlik eden şirket tarafından müvekkiline herhangi bir ödeme yapılmayınca müvekkili tarafından temlik eden şirkete 27/05/2015 tarihli ...10. Noterliği 13037 sayılı ihtarnamesinin keşide edildiğini, davacı tarafından delil dilekçesinde eklenen 20.000.- TL tutarındaki ödeme dekontuna ilişkin olarak davacı şirketin müvekkiline vermiş olduğu 17.775,00 TL tutarlı çekin kendilerine iade edildiğini, temlik eden şirket ile müvekkili arasında gerçekleşen 2014 mayıs tarihli satışta, temlik eden şirketin müvekkiline 345,00 TL borçlu olduğunu, 20.000.- TL tutarlı ödeme tarihinin 2014 haziran ayına ait ödeme olarak kayıtlı olup ve konu ile alakası olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafın temlik eden şirket ile 2014 yılı içerisinde 16/05/2014 tarihinde bir adet 63.720,00 TL tutarlı fatura kestiği, karşılığında davacı tarafından takip konusu yapılan 20.000,00 TL ve 4.000,00 TL ödemelerin de içerisinde olduğu 87.375,00 TL ödeme yapıldığı, taraflar arasındaki ticari ilişkiye göre 2014 yılı sonunda temlik eden şirketin 5.880,00 TL alacağı bulunduğu, 2014 yılını alacaklı kapatan temlik eden şirketin 14/01/2015 tarihinde davalıya 99.500,00 TL havale yolladığı, bu nedenle alacak bakiyesinin davalı defterlerinde 105.380,00 TL olarak devam ettiği, ithal eşyasının gümrük işlemleri tamamlanıp eşya sahibine teslimine kadar yapılacak masraflardan Girmak Makine İnşaat San. ve Dış Tic. Ltd. Şti'nin sorumlu olduğu, ithal işlemi gerçekleştirilemeyen enjeksiyon makinelerin mahrecine iade edildiği, ithal amacıyla getirilen eşyanın gümrük vergileri ve tüm giderleri ithalatçı firma tarafından karşılanması gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının İstanbul 14. İcra Müdürlüğü'nün 2016/8453 esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın iptali ile takibin 123.500,00 TL üzerinden aynen devamına, 24.700,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, şifai alım satım nedeniyle dava dışı temlik eden şirketin 4.000.- TL ve 99.500.- TL'lik avans ödemeleri hususlarında taraflar arasında ihtliaf bulunmadığı, İlk derece mahkemesinin gerekçesinde de işaret edildiği üzere, satıcı davalı yanca ithal edilen eşyanın alıcısına teslimine kadar yapılacak masraflardan davalının sorumlu olduğu, bu hususta temlik eden dava dışı alıcı şirketin sorumlu olacağına dair yazılı kanıt sunulmadığı, dava dışı temlik eden alıcı şirkete makinelerin teslimi yapılmadığından, davalının avans ödemelerini iade ile sorumlu olacağı, ancak davalı yanca yargılama sürecinde, dava ve takip konusu 20.000.- TL'nin avans ödemesi olmadığını ileri sürdüğü, 20.000.- TL'lik dava dışı temlik eden şirket tarafından davalıya yapılan ödemeye ilişkin 20/06/2014 tarihli EFT makbuzunda, bu ödemenin söz konusu makine alım- satımına ilişkin avans ödemesi olduğuna dair bir kayıt bulunmadığı gibi, davacı tarafından bu ödemenin avans ödemesi olduğu da kanıtlanamadığı, dosyadaki belgelere göre 20.000.- TL'lik ödemenin 20/06/2014 tarihli olduğu, avans iddiasına konu ilişkinin ise daha sonraki tarihlere ilişkin olduğu, davalı defterlerinde yapılan inceleme sonucu alınan bilirkişi raporu içeriğinden de davalının önceden gelen devir bakiyesi sonucu 2014 yılı sonu itibariyle dava dışı temlik eden şirkete takip ve dava konusu yapılan 20.000.- TL ve 4.000.- TL ödemeler de dahil edildiğinde, 5.880.- TL borçlu olduğu, dava dışı şirketin avans ödemesi olarak 14.01.2015 tarihli 99.500.- TL'lik avans ödemesiyle birlikte temlik edebileceği ve kanıtlanan avans ödemesi tutarının, avans ödemesi olduğu kanıtlanamayan 20.000.- TL'nin mahsubu ile 103.500.- TL olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının HMK 353/1-b2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile davalının İstanbul 14. İcra Müdürlüğü'nün 2016/8453 esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın kısmen iptali ile takibin 103.500,00 TL asıl alacak tutarı üzerinden aynen devamına, 103.500,00 TL'nin %20'si üzerinden hesaplanan 20.700,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, reddedilen kısım yönünden davacının kötü niyeti sabit görülmediğinden davalının kötü niyet tazminatı isteminin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 5.302,57 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.