Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/17970 Esas 2022/11001 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak kararın bazı eksiklikleri nedeniyle temyiz edildi ve temyiz itirazları yerinde görüldü. Karar, bozuldu ve sanığın hukuki durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği belirtildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (temel ceza miktarı \"iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası\"), CMK'nın 251. maddesi (\"Basit Yargılama Usulü\"), TCK'nın 191/5. maddesi (denetim tedbirinin ihlali), TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası (kamu davasının açılmasının ertelenmesi), Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü (5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptali), 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi (TCK'nın 53. maddesi uygulamasındaki değişiklikler).

Mahkeme : GAZİANTEP 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan TCK’nın 191. maddesinde sanığa isnat edilen suç için temel ceza miktarının "iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası" olması nedeniyle CMK'nın "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddesinin sanık hakkında uygunlama koşulu bulunmadığından tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Suç tarihi 21/08/2014 olduğu halde gerekçeli karar başlığında TCK’nın 191/5. maddesi kapsamında denetim tedbirinin ihlali olarak kabul edilen eylem tarihi olan 05/01/2015 tarihinin yazılması,
2) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının sanığa usulüne uygun tebliğ edildiğine dair belgenin dosya içerisinde ve UYAP sisteminde denetime açık bir şekilde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) 05/01/2015 tarihinde ele geçirilen maddelerin analizine ilişkin Adli Tıp Kurumu veya Kriminal Polis Laboratuvarından alınmış ekspertiz raporunun dosyada bulunmadığı anlaşıldığından, bu maddelerin "uyuşturucu madde niteliğini taşıyıp taşımadığına" dair uzmanlık raporu var ise aslı ya da onaylı örneği, yok ise maddelerin "uyuşturucu madde niteliğini taşıyıp taşımadığına" ilişkin ekspertiz raporunun alınmasından sonra, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırmaya dayalı hüküm kurulması,
4) Kabule göre de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal
edilmesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 01/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.